Grupa krwi

Konkurs powstał z przekonania o nieocenionej roli dramatopisarzy, którzy jako nieliczni potrafią dostrzec i zrozumieć, a także symbolicznie rozwiązywać nasze ukryte konflikty wewnętrzne i zewnętrzne, zarówno indywidualne jak i zbiorowe. Niestety, polscy autorzy teatralni często nie mogą liczyć na zawodowe uznanie, które odpowiadałoby ich artystycznemu talentowi. Wydawcy nie dążą do publikacji nowych sztuk ani nie promują ich wśród czytelników, a reżyserzy częściej wybierają klasykę lub adaptacje dzieł epickich. Stereotyp, że dramat ma wartość jedynie na scenie, dodatkowo nie sprzyja sytuacji współczesnych twórców. Korzysta na tym jedynie teatr postdramatyczny, który redukuje rolę pisarzy do adaptatorów cudzych słów, niemal zmuszając ich do pracy w nieprzychylnych warunkach.

Dla piszących na zamówienie konkretnego teatru szanse na przyszłe wystawienia sztuk są niewielkie. Współcześnie zaledwie garstka dramatów doczekała się kilku premier, co powoduje, że wysokie oczekiwania wobec autorów wydają się nieuzasadnione. Niektórzy krytycy nawet zwątpili w możliwość oceniania współczesnych sztuk, a klasyfikacja gatunkowa stała się dla nich problematyczna, zrównując dramatopisarzy z dramaturgami i scenarzystami. Dramat bowiem określa wszystko, co reżyser wykorzystuje jako podstawę spektaklu.

Jak zatem stworzyć więcej utworów z unikalnym autorskim podpisem, wyróżniających się treścią, a nie tylko dyskursem? Czy możemy ponownie przywrócić autorom należne miejsce w teatrze, a sam teatr zainteresować nowymi dramatami? DRAMATOPISANIE to inicjatywa, która stara się odpowiedzieć na te wyzwania, oferując najzdolniejszym twórcom możliwość systematycznej pracy nad interesującymi ich tematami i nowatorską formą. Wybrane teatry otrzymują wsparcie finansowe, aby wprowadzać nowe sztuki na scenę. Dzięki tym działaniom powstały już dzieła językowo i stylistycznie wyrafinowane, które wkrótce zadomowią się w teatrach, a ich oceną zajmą się krytycy i publiczność. Systematyczna publikacja i wielokrotna interpretacja sceniczna pozwolą na odrodzenie polskiej kultury dramatycznej, mimo że takie działania w czasach promocji zastępującej krytykę wymagają wysiłku. Jednak warto go podjąć, gdy w grę wchodzą wartościowe sztuki.