Gorsze dzieci Republiki. O Algierczykach we Francji

Karim, urodzony w Paryżu, ma ojca Algierczyka i matkę Francuzkę. Twierdzi, że prawdziwym domem jest dla niego Francja, podczas gdy w Algierii czuje się jak obcy. Z kolei Daniele, Francuzka z krwi i kości, spędziła ponad czterdzieści lat życia w Algierii i nieustannie jej pragnie, mimo że opuściła ją w 1970 roku. To tam czuje się najbardziej na miejscu. Lila uciekła z Algierii w poszukiwaniu wolności od islamu, a Mungi opuścił kraj z powodu rządowej walki z islamskimi radykałami. Sarah chciała wtopić się w francuskie społeczeństwo, więc przed znajomymi udawała, że jest Francuzką, snując opowieści o rodzinnych wyjazdach na narty.

Wspólnych korzeni z Algierią nie kryją również znani piłkarze jak Kylian Mbappé i Zinédine Zidane, a także sprawcy tragicznego zamachu na Charlie Hebdo. Znacząca część algierskiej reprezentacji piłkarskiej posiada zarówno algierskie, jak i francuskie obywatelstwo. Albert Camus i Pierre Bourdieu również wpisali się w historię Algierii. Bourdieu rozpoczął swoją karierę naukową od badań nad Berberami. Co ciekawe, algierską flagę zaprojektowała i uszyła Francuzka, Émilie Busquant, życiowa partnerka ojca algierskiego nacjonalizmu, Messalego al-Hadżdża. Ich związek, mimo że nieformalny, odrzucał społeczne konwenanse.

Historia Francji i Algierii jest nierozerwalnie spleciona. Ludwika Włodek z dużą wrażliwością, ale i wnikliwością rekonstruuje te złożone rodzinne i polityczne dzieje. Pomaga ona odkryć i przełamać stereotypowe postrzeganie Algierczyków we Francji, co jest również częścią historii samej Francji. Opowieść ta jest żywa, fascynująca, ale często skomplikowana.