Gołębie wzlatują

Ildiko Kocsis, zanim wraz z rodziną wyemigrowała do Szwajcarii, była częścią węgierskiej społeczności żyjącej na terenie serbskiej prowincji Wojwodina. Babcia Mamika i inni krewni pozostali w rodzinnych stronach, a dotychczasowe wyjazdy do nich głównie z okazji ślubów i pogrzebów musiały zostać przerwane z momentem rozpoczęcia wojny w Jugosławii. W obliczu zmieniających się realiów, w których węgierska mniejszość w Wojwodinie zostaje zobowiązana do walki o Wielką Serbię, Ildiko staje przed trudnym pytaniem: czy kraj, który opuściła lata temu, wciąż może nazywać swoim domem?

Tymczasem życie Kocsisów w Szwajcarii powoli przybiera na stabilności. Z początku prowadzili pralnię, teraz są właścicielami kawiarni w sercu miasteczka. Uzyskali szwajcarskie obywatelstwo i na pierwszy rzut oka wydają się zaakceptowani przez lokalną społeczność. Mimo to Ildiko odczuwa, że niektórzy sąsiedzi jedynie z trudem ich akceptują, a bycie postrzeganym jako „prawdziwi Szwajcarzy” wydaje się pozostawać poza ich zasięgiem. Co więcej, sama Ildiko zastanawia się, czy kiedykolwiek będzie mogła odnaleźć w Szwajcarii poczucie domu.

Ta poruszająca narracja skupia się na ciągłym poszukiwaniu tożsamości, które dla Kocsisów staje się codziennym wyborem. Książka, wydana w 2010 roku, została nagrodzona Deutscher Buchpreis oraz Schweizer Buchpreis. Jak zauważyło jury Deutscher Buchpreis, ta historia, choć zaczyna się jak lekka bałkańska komedia, stopniowo ujawnia ciemne odcienie historii, oferując głębokie spojrzenie na współczesną Europę, która wciąż boryka się z cieniami przeszłości w obliczu nowoczesnych migracji.