Genealogie psychoterapii. Fragmenty dyskursu egzys

Jeden z cytatów Rolanda Barthes'a, cytowany na początku książki, doskonale odzwierciedla zamierzenia Autorki: moja intymność chce przemówić, domaga się tego, aby jej głos został usłyszany w kontraście do ogólników proponowanych przez naukę. Choć Małgorzata Opoczyńska wskazuje na istotność seminariów i dyskusji prowadzonych ze studentami oraz swoje doświadczenia jako psychoterapeutki i superwizorki, wyraźnie zaznacza, że pisanie tej książki wypływało z osobistych doświadczeń. Jest to bowiem zapis przeżyć, które znalazły swój wyraz w słowach. W książkę wplecione są wiersze autorki, jej sny, a także opisy rzeczywistych wydarzeń, które miały miejsce. Można więc rozpatrywać tę pracę zarówno jako intymny dziennik, jak i filozoficzny esej badający spotkanie "Ja" z "Drugim", co odbywa się w kontekście psychoterapii.