Fraszki miłosne Jana Kochanowskiego. Paradygmat elegijny

Praca ta osadzona jest w kontekście analizy ahistorycznej. Zamiast skupiać się na biograficznych szczegółach analizowanych fraszek, koncentruje się na ich kompozycyjnym zaawansowaniu oraz umiejętności tworzenia głębszych znaczeń. Autor analizuje kilkadziesiąt krótkich utworów, dostrzegając w nich, na wyższym poziomie odbioru, spójny zestaw cech, które można postrzegać jako cykl o teleologicznym charakterze. Istotnym kryterium dla tej spójności jest ich zgodność z nadrzędną ideą elegiae amatoriae.

Analizowane fraszki ilustrują różne aspekty jednej literackiej koncepcji, kształtując jednolity model emocjonalny, który można zauważyć także w innych dziełach Kochanowskiego. Przynoszą dowody na istnienie rozleglejszego narracyjnego podmiotu, który ujawnia się poprzez szereg indywidualnych postaci narracyjnych. Wybrane wiersze mają zastosowanie w szerszym kontekście niż tylko zbiór Fraszki, funkcjonując jako semantyczne analogie lub warianty kompozycyjne widoczne w Elegiach, Pieśniach, Foricoenach i Fragmentach. Kontekstualna analiza tych miniatur pozwala często odkryć ich ukryte znaczenia i powiązania.