Firefly Lane

<p>Historie o przyjaźni często świetnie sprawdzają się w literaturze. Jednak o ile niektóre z nich mi się podobają, to rzadko kiedy zakochuję się tak bardzo jak w tej. Emocje podczas tej lektury były tak różnorodne, że myślę, że to wykracza poza ramy.</p><p>Firefly Lane od Kristin Hannah, to historia przyjaźni dwóch dziewczyn, które wychowały się na Firefly Lane. Ksiażka podzielona jest na cztery okresy: lata 60-te, 80-te, 90-te i nowe tysiąclecie. Opowiada jak zaczęła się ta przyjaźń, jak się rozwijała i jak przez lata, mimo trudności i nieporozumień, pozostawiała silna i prawdziwa. Kate, nieco niezręczna i niepewna siebie, zostaje dosłownie zmieciona przez huragan Tully. Tully pokazuje siebie jako silną i pewną siebie, ale w rzeczywistości jest to tylko maska, ponieważ jest kruchą kobietą, niezdolną do miłości, głęboko pokiereszowaną przez porzucenie przez matkę, uzależnioną od narkotyków i alkoholu, która nigdy się nią nie zajęła, nie okazała jej ani odrobiny uczucia czy miłości. Kristin Hannah przedstawia nam tę relację bez lukrowania.. Przedstawia nam przyjaźń, na którą składa się nie tylko śmiech, zabawa i wspólne radości, ale także niepewność, lęki, zazdrość, niewypowiedziane słowa i trudne chwile. Jest jednak jedna rzecz, której nigdy nie brakuje między tymi dwiema młodymi dziewczynami, które razem stały się kobietami: miłość. Nawet w najczarniejszych momentach. Wierzę, że bratnie dusze to nie tylko mężczyzna i kobieta w kochającym się związku. Bratnie dusze to po prostu dwie dusze, które doskonale się uzupełniają, które rozumieją się bez potrzeby słów, które czują wzajemnie swoje bóle i radości oraz przewidują swoje wybory. Bratnie dusze to dusze związane emocjonalnie na całe życie, bez względu na to gdzie są i co robią, a relacja Kate i Tully właśnie to pokazuje. Hannah doskonale uchwyciła tę rzadką i piękną więź. Tylko najszczęśliwsi znajdują w życiu swoją bratnią duszę, a Tully i Kate należeli do tej kategorii.</p><p>Bardzo podobał mi się stworzony klimat, przedstawienie zmieniającego się społeczeństwa, początku nowej epoki, epoki, w której kobiety mogą być kimkolwiek chcą, w której mają równe szanse z mężczyznami. Powieść obejmuje długi okres czasu i bardzo dobrze oddaje zmiany zachodzące stopniowo, od lat 70. do 90. Tully jest ucieleśnieniem współczesnej, niezależnej kobiety, która chce być znana i podziwiana i robić karierę. Kate to prosta kobieta, która znajduje szczęście w pozornie błahych rzeczach, które okazują się niezbędne. Przecież nic, co robisz w tym życiu nie jest efektowne, jeśli nie masz bliskich, którzy cieszą się z tobą i jeśli nie masz ramion, które czekają na ciebie w domu wieczorem po długim dniu i przyjaciela, na którym możesz polegać. Uczymy się z Tully, że życie jest takie krótkie i nie mierzy się go pieniędzmi. Mimo że nie zgadzałam się z jej wyborami i uważałam ją za skrajną egoistkę, przywiązałam się do niej i doceniłam ją za odwagę. Zrobiła to, co czuła i wzięła odpowiedzialność za swoje wybory i nauczyła się akceptować konsekwencje. Czuję się nieszczęśliwa z powodu zakończenia. To nie mogło się tak skończyć, ale z drugiej strony nie czuję też złości. Autorka w 624 stronach Firefly Lane zmieściła tyle rzeczy, że oficjalnie przerobiła życie dwóch osób. Czytając książkę, nie mam wrażenia, że czytam książkę, ale że ktoś opowiada mi coś, co wydarzyło się naprawdę lub jakbym była świadkiem tych wydarzeń z bliska.</p><p>Pod koniec powieści poczułam potrzebę posłuchania piosenki, o której jest mowa i z niecierpliwością czekam na nadrobienie zaległości w serialu na jej podstawie (dostępny na Netflixie pod nazwa Firefly Lane). Kristin Hannah znów trafia w sedno z wzruszającą i wciągającą historią, która skłania do refleksji nad drażliwym tematem wyborów, które zmieniają naszą egzystencję, wraz z nieprzewidywalnością losu, nad którym nie mamy władzy.</p>

<p>Książka jest historią wielkiej przyjaźni Tully i Kate, od narodzin do zmian na przestrzeni trzydziestu lat. Z jednej strony młoda dziewczyna mająca za sobą konwencjonalną rodzinę, Kate, która nie potrafi zintegrować się ze społecznością swojej epoki; z drugiej - swawolna, pewna siebie młoda dziewczyna, Tully. Obie dziewczyny poznają się po tym, jak Tully przeprowadziła się wraz z matką Cloud (hippiską mało zainteresowaną dobrem córki, a bardziej oddaną poszukiwaniu swojego ducha wśród narkotyków i alkoholu) do małego miasteczka na północnym zachodzie Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka Kate z rodziną. Między tą dwójką od razu rodzi się silna przyjaźń, która staje się również początkiem ewolucji obu bohaterów. Ich życie, wśród wzlotów i upadków, będzie się głęboko splatać: Tully zostanie komentatorem, a potem prezenterem o szerokiej sławie i sukcesie, podczas gdy Kate, po ślubie ze swoim pracodawcą, zamieszka na wyspie przed Seattle z nastoletnią córką Marah, bliźniakami i mężem, rozdarta między zobowiązaniami związanymi z domem i dziećmi. Obu w życiu czegoś brakuje: pierwsza, mimo pieniędzy i sukcesu, odczuwa brak własnej rodziny, druga uważa, że nie spełnia roli i oczekiwań, jakie mają wobec niej inni. “Firefly Lane” jest historią opowiedzianą przez wszechwiedzącego narratora i zabiera nas w podróż przez ponad 30 lat przyjaźni, ujętej w ramy dekad, od lat 70-tych, kiedy oboje się poznają i chodzą do tego samego liceum; lata 80-te, ich lata uniwersyteckie i początek życia zawodowego; lata 90-te, kiedy ich życie jest już ustabilizowane, ale niewiele ich łączy; i wreszcie nowe tysiąclecie, najgorsze lata, jakie ich spotkają, i w których wartość przyjaźni nabierze najważniejszego znaczenia.</p><p>„Firefly Lane” posiada dobre tempo i spory ładunek emocjonalny, podobnie jak inne lektury Kristin Hannah. Moja ocena 4 zamiast 5 związana jest z tym, że miejscami powieść wydaje się chyba zbyt rozwlekła, rozwodząc się nad wydarzeniami, które moim zdaniem można by było pominąć, nie umniejszając powieści. Pozostaje jednak piękną opowieścią, w której widać siłę prawdziwej przyjaźni i znaczenie uświadomienia sobie, że każda osoba ma w życiu swoje priorytety, bez czynienia jednego ważniejszym od drugiego lub odwrotnie. I że rodzina, prawdziwa czy adoptowana, zawsze pozostaje bezpieczną przystanią, do której można wrócić. „Firefly Lane” to poruszająca powieść o przyjaźni i rodzinie, o silnych więzach między różnymi ludźmi, o bratnich duszach i przeznaczeniu, o lojalności i zaufaniu. To prosta i głęboka powieść, która zachwyca nie akcją, ale bohaterami, którzy przekazują bardzo wiele. Podobała mi się, a co więcej, obudziła we mnie wiele uczuć, a na końcu kilka łez. Niekoniecznie jest smutna, ale zdaje się zmuszać do zajrzenia w swoją duszę i swoje życie, do przeanalizowania swoich decyzji i ludzi, których zatrzymałeś lub odpędziłeś od siebie.</p>