Filozofia XIX wieku

Ruch idealizmu niemieckiego, zapoczątkowany przez Kanta, to jeden z najważniejszych etapów w historii nowożytnej filozofii, znany ze swojej spekulatywnej i systematycznej natury. W uproszczeniu, idealizm zakłada, że rzeczywistość ma charakter duchowy, a rzeczywiste istnienie odbywa się na poziomie ideałów. Kant swoją pracą stworzył podwaliny dla tego myślenia, jednak to myśliciele tacy jak Fichte, Schelling i Hegel rozwinęli je w pełni. Kant dokonał przełomu, zwracając filozofię od obiektywnego poznania w stronę badania subiektywnych warunków jego możliwości, co nazywane jest zwrotem transcendentalnym. Chociaż Kant ustanowił zasadę, że wszelkie poznanie jest syntezą różnorodnych elementów, i że wielość wymaga jedności, to jednak w jego rozważaniach pojawiają się przeciwieństwa, którym nie udaje się osiągnąć pełnej jedności.