Europejski wiersz litanijny W innej czasoprzestrzeni

Książka koncentruje się na poetyce europejskiego wiersza litanijnego, badając kwestie związane z gatunkiem, rytmem i figurami retorycznymi oraz porównawczą wersologią. Na tle tych analiz autor podejmuje próbę odtworzenia implikowanej kosmologii litanii, co czyni nawiązując do kulturowej tożsamości Europy.

Według autora, litania narodziła się jako potrzeba uchwycenia starożytnych koncepcji czasoprzestrzeni w rytmie pisanym. Ta czasoprzestrzenna struktura, trudna do odwzorowania na płaskich mapach, znajduje swoje odbicie w bizantyjskich mozaikach, gotyckich rozetach witrażowych oraz w samej litanii.

Praca obejmuje analizę rozwoju tego gatunku od starożytności do połowy XIX wieku. Autor prowadzi czytelnika przez historię i transformacje wiersza litanijnego, zaczynając od poezji staroegipskiej, biblijnej, syryjskiej i greckiej, poprzez utwory w języku łacińskim, aż po literatury nowożytnych państw Europy, w tym francuską, włoską, angielską, niemiecką oraz literatury słowiańskie, iberyjskie i skandynawskie.

W rozważaniach autora, wiersz litanijny pełnił kluczową rolę jako narzędzie kulturowej unifikacji Europy, pozwalając poetom różnych narodowości i wyznań na wyrażenie wspólnej wizji świata w czasach nowożytnych.