Eros i agape. Miłość, która daje szczęście

Dlaczego związek między kobietą a mężczyzną jest jednocześnie tak intrygujący i złudny, a także trudny i jednocześnie wart zachodu? Co sprawia, że potrafi być zarówno źródłem bólu, jak i euforii, a jednocześnie jest pełen sprzeczności, będąc zarówno pięknym, jak i strasznym? Czemu nasza rzeczywistość jest przesiąknięta seksualnością, a mimo to wciąż pragniemy miłości? Czy powinniśmy tłumić erosa w dążeniu do miłości? Autor szuka wyjaśnień w encyklice Benedykta XVI "Deus caritas est".

Współczesne czasy często zacierają granice między tym, co erotyczne, a tym, co pornograficzne. Dlatego część osób wierzy, że na erosa należy patrzeć z podejrzliwością i że wyższa, duchowa miłość powinna być naszą jedyną aspiracją. Tymczasem Benedykt XVI stanowczo się z tym nie zgadza. Sugeruje, by oczyścić erosa z jego zniekształceń i związać go nierozerwalnie z agape. Chrześcijaństwo, już dwa tysiące lat temu, nie odrzuciło erosa, lecz przekształciło go, harmonizując z agape.

Niniejsza książka przedstawia encyklikę Benedykta XVI "Deus caritas est" w sposób przejrzysty i łatwo przystępny dla każdego czytelnika, nawiązując przy tym do teologii ciała Jana Pawła II. Autor podkreśla, że porządek społeczny zaczyna się od uporządkowania relacji między kobietą a mężczyzną. Tego rodzaju miłość jest podstawą ludzkiego życia i stanowi fundament naszej cywilizacji. Nauczanie o etyce seksualnej nie może być oddzielane od koncepcji sprawiedliwości społecznej.