Edukacja jako rzecz publiczna

Edukacja to wartość, którą możemy kształtować i za którą ponosimy odpowiedzialność. Jest to kwestia publiczna, powinna nas interesować i stanowi część wspólnej przestrzeni, która wymaga naszej uwagi i zaangażowania.

Książka postrzegana jako niemożliwa na wielu płaszczyznach staje się przedmiotem dogłębnej analizy. Autor, inspirując się myślą Hannah Arendt w połączeniu z szerokimi odniesieniami do filozofii politycznej, rozwija punkt wyjścia dla swojego badawczego podejścia. Zamojski rozwija koncepcję Rancière'a dotyczącą praktyki niemożliwej równości, starając się poprzez debatę nad edukacją urzeczywistnić sferę publiczną, wolną od podziałów na Niewolnika i Pana.

Eksperyment opisywany w tej książce był realizowany przez dziesięć lat, co samo w sobie dodaje kolejną warstwę tego niemożliwego przedsięwzięcia. Fakt, że książka operuje na tylu poziomach niemożliwości, czyni ją dziełem zarówno wyróżniającym się, jak i niezwykle intrygującym. Zapewnia ona unikalne spojrzenie na utopię czasowo zrealizowaną, w procesie ciągłego kształtowania, wymagającą szczególnego formatu narracji – starannego przedstawienia efemerycznych punktów odniesienia.

Recenzję autorstwa Piotra Laskowskiego ujmują w zwięzły sposób wyjątkowość i złożoność tego dzieła.