Dziewczęta z pokoju 28

Süddeutsche Zeitung opisuje tę poruszającą książkę jako relację o intelektualnym buncie, ludzkiej godności oraz magicznej potędze dziecięcej wyobraźni.

„Ty wierzysz mnie, ja wierzę tobie. Ty wiesz, co ja wiem. Cokolwiek się zdarzy, ty nie zdradzisz mnie, a ja nie zdradzę ciebie” — te słowa przypominały tajemniczą mantrę, która była przysięgą młodych dziewcząt w Protektoracie Czech i Moraw w latach 1941-1944. Dziewczynki te, mające od dwunastu do czternastu lat, zostały zmuszone do zamieszkania w getcie Theresienstadt. Ich życie toczyło się w sercu domu dla dziewcząt L 410, w pokoju 28, gdzie mieszkały w ogromnym tłoku, trzydzieści z nich dzieliło zaledwie trzydzieści metrów kwadratowych. Często transportowane na Wschód, zastępowano je nowymi więźniarkami. Hannelore Brenner przedstawia obraz tej trudnej epoki, łącząc życiowe historie, prywatne notatki, oficjalne dokumenty i istotne wydarzenia, tworząc poruszający opis „czasów pogardy”.

Autorka, Hannelore Brenner, urodzona w 1951 roku, jest absolwentką filozofii, germanistyki i teatroznawstwa. Przez wiele lat współpracowała z amerykańskim pisarzem Peterem Wydenem i pracowała dla różnych stacji radiowych. W berlińskim radiu była współtwórczynią programu na temat Tadeusza Różewicza. Jej badania oraz dokumentacje radiowe o dzieciach z getta Theresienstadt zaprowadziły ją do bliskich kontaktów z byłymi więźniarkami Theresienstadt i Auschwitz, które przekształciła w kolejne projekty dotyczące Holokaustu, takie jak audycje radiowe, programy edukacyjne dla szkół, sztukę teatralną, prezentowaną książkę oraz wystawę „Dziewczęta z pokoju 28”. Brenner mieszka w Berlinie.