Dwa kazania wygłoszone po śmierci Tomasza Zamoyski

Śmierć Tomasza Zamoyskiego, jednego z najważniejszych magnatów Rzeczypospolitej, stała się motywem do stworzenia licznych dzieł literackich. W niniejszym tomie znajdziemy dwa kazania pogrzebowe: "Kopije Zamoyskich", które w dniu pochówku wygłosił Bartłomiej Sylwiusz oraz "Pallas trzykopijną" autorstwa Marka Korony, prezentowane podczas egzekwii. Oba teksty charakteryzują się podobną budową i stylem, a ich struktura jest wyraźnie inspirowana symboliką herbu Jelita, powielając rozwiązania znane ze stemmatów.

Kazania te podsumowują życie i osiągnięcia zmarłego, porównując jego cnoty do czynów mitologicznych, biblijnych i historycznych postaci. Autorzy tych oracji korzystali z popularnych w XVII wieku kompendiów, co zaowocowało bogactwem erudycyjnych anegdot wplecionych w oba teksty.

Bartłomiej Sylwiusz, jezuita i osobisty spowiednik Zamoyskiego, jest autorem "Kopije Zamoyskich". Niestety, niewiele zachowało się informacji na temat jego życia i twórczości, a omawiane kazanie jest jedynym jego znanym dziełem. Sylwiusz urodził się około 1586 roku na terenie Prus. W wieku 27 lat wstąpił do zakonu w Krakowie i w latach 1623-1624 nauczał retoryki w poznańskim kolegium. Od 1629 roku przebywał w Zamościu, gdzie zmarł 8 stycznia 1639 roku.

Marek Korona, franciszkański prowincjał na Rusi i Litwie oraz doktor teologii, był autorem licznych kazań okolicznościowych i pism polemicznych. Zajmował się także logiką i uważany jest za pioniera wprowadzania do polszczyzny terminologii z tej dziedziny. Korona, urodzony około 1590 roku, wstąpił do zakonu przypuszczalnie w 1607 roku. Przeszedł przez kolejne stopnie w hierarchii zakonnej, by w 1636 roku zostać prowincjałem. W swojej działalności współpracował z wieloma rodami magnackimi, takimi jak Koreccy i Sobiescy. Zmarł 16 lipca 1651 roku.