Dopóki mamy twarze

W starożytnej krainie Glome, gdzie kult krwawej bogini Ungit odgrywa kluczową rolę, żyją dwie królewskie córki: jedna jest obdarzona niezwykłą urodą, a druga do tego stopnia oszpecona, że skrywa twarz pod welonem. Gdy królestwo nawiedzają klęski i katastrofy, kapłani świątyni Ungit domagają się krwawej ofiary, aby uspokoić rozgniewaną boginię. Wybrana ofiara ma zostać złożona tajemniczej Bestii, która przebywa w zacienieniu Szarej Góry, a ich spojrzenia zwracają się ku rezydentom pałacu.

"Dopóki mamy twarze" to fascynująca opowieść o miłości oraz konflikcie pomiędzy rozumem a pierwotnymi siłami, poruszająca temat prawdy i iluzji, wiary oraz zwątpienia. C. S. Lewis, znany z "Opowieści z Narnii", w tej swojej ostatniej powieści przeznaczonej dla dorosłych czytelników, oferuje dzieło będące niezwykłym literackim doświadczeniem oraz arcydziełem pełnym wyobraźni. Powieść ta wciąga dzięki pełnej napięcia akcji, tajemniczości i mrocznym klimatom, nie pozwalając oderwać się aż do ostatniej strony.

Książkę można odbierać jako ekscytującą historię o barbarzyńskim królestwie leżącym w cieniu Szarej Góry, ale także jako współczesną reinterpretację starożytnego mitu, wielowymiarową opowieść o ludzkiej kondycji, zmaganiach pomiędzy cielesnością a duchowym dążeniem do piękna i doskonałości. To również historia o kwestii wiary, która dotyka zarówno osób wierzących, jak i tych pełnych wątpliwości. "Dopóki mamy twarze" pozostaje niemal nieodkrytym w Polsce klejnotem literackim, będącym połączeniem głębokiej refleksji i porywającej narracji.