Dojrzałość. Jak odnaleźć się w kulturze zdziecinnienia

Znasz te popularne hasła motywacyjne, które obiecują sukces, jeśli tylko wystarczająco mocno czegoś pragniesz? A może te, które każą ustawić siebie w centrum swojego świata i ignorować innych? Przemysł rozwoju osobistego pełen jest takich chwytliwych, a często kosztownych, recept. Często te posesje oparte są na magicznym myśleniu – czymś, co jest naszą codziennością w dzieciństwie. Lecz kiedy dorośli zostają wciągnięci w takie infantylne podejście, za które jeszcze płacą, to prowadzi do osłabienia społeczeństwa. W istocie, jesteśmy głęboko związani z machiną społeczną, jej mechanizmami i nie jesteśmy samotnymi trybikami. Ważne jest, aby jak najszybciej zdjąć z naszego ego pompowane przez niektórych trenerów psychopozytywnych nadmierne poczucie własnej wartości.

Dla mnie zrozumienie, że jestem tylko małym elementem większej całości, przynosi spokój. Wiem, na co mam wpływ, a na co nie, i akceptuję to. W inspirujących rozmowach dziennikarka Eliza Michalik oraz socjolog Tomasz Sobierajski demaskują mity i złudzenia, które napotykamy na co dzień. Rozmawiają o toksycznej pozytywności, pseudorozwoju, a także o ucieczce przed dojrzałością. Poruszają temat 'dziewczynkowania', iluzji łatwego życia i wytwarzania połowicznych szczęść. Dyskutują również o populizmie, niedojrzałości w języku i pułapkach nieprawdziwego opowiadania.