Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Do czysta. Powieść
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Jaka powinna być idealna pomoc domowa? To osoba pilna, lojalna, i dyskretna, której nienaganna postawa i zręczność są jej najlepszymi atutami. Każdy dzień rozpoczyna od pobudki, szybkiego prysznica i nałożenia fartucha. Następnie, związawszy włosy, spożywa szybkie śniadanie i przystępuje do swoich obowiązków według otrzymanych instrukcji. Takie jest jej życie przez siedem lat, nieustannie w ruchu. Estela Garca, trzydziestotrzyletnia kobieta, decyduje się na przeprowadzkę do Santiago, gdzie podejmuje pracę w rezydencji zamożnych chilijskich rodzin. Jej obowiązki obejmują nie tylko dbanie o porządek, ale także nadzorowanie córki pracodawców — dziewczynki zmagającej się z lękami i gniewem. Choć czytelnik od początku zna tragiczny finał tej historii, nie sposób nie liczyć na inne zakończenie. W miarę postępu fabuły, Estela coraz bardziej zamyka się w sobie, a jednak jej wewnętrzny krzyk rozbrzmiewa niczym chór w greckiej tragedii. To sygnał biednych ludzi, walczących o przetrwanie w świecie pełnym społecznych nierówności, gdzie jedynie śmierć wydaje się sprawiedliwa. Powieść autorstwa Trabucco Zern jest głęboką refleksją nad bolesnym podziałem społecznym, który dzieli świat na tych żyjących dla siebie i tych poświęcających się dla innych. Emiliano Monge zauważa, że to książka z wyrazistym monologiem Esteli — kobiety posiadającej jedynie swój głos. Giuseppe Caputo, w "El Tiempo", chwali różnorodność twórczą Trabucco, podkreślając jej zdolność eksploracji wielu tematów: od pamięci przeszłości, poprzez debaty feministyczne, aż po indywidualne historie jako odbicie społeczeństwa. Roco Montes w "El País" docenia jej wyjątkowy styl oparty na obserwacji i refleksji, dodając, że jej twórczość odkrywa codzienność jako potencjalny koszmar dla najsłabszych. Mara Paredes w "The Objective" dostrzega, jak Trabucco rozwija napięcie, przedstawiając odwieczną walkę klas, a Fernanda Melchor opisuje tę opowieść jako wspaniały, przenikliwy portret ukrytej zgnilizny w pozornie dobrych rodzinach. Karina Sainz Borgo z "ABC Cultural" podkreśla, że książka prezentuje nowe spojrzenie na temat przemocy. Zdaniem Librera Méndeza, lektura tej powieści obowiązkowo wywołuje napięcie przypominające tradycyjną grecką tragedię.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Jaka powinna być idealna pomoc domowa? To osoba pilna, lojalna, i dyskretna, której nienaganna postawa i zręczność są jej najlepszymi atutami. Każdy dzień rozpoczyna od pobudki, szybkiego prysznica i nałożenia fartucha. Następnie, związawszy włosy, spożywa szybkie śniadanie i przystępuje do swoich obowiązków według otrzymanych instrukcji. Takie jest jej życie przez siedem lat, nieustannie w ruchu. Estela Garca, trzydziestotrzyletnia kobieta, decyduje się na przeprowadzkę do Santiago, gdzie podejmuje pracę w rezydencji zamożnych chilijskich rodzin. Jej obowiązki obejmują nie tylko dbanie o porządek, ale także nadzorowanie córki pracodawców — dziewczynki zmagającej się z lękami i gniewem. Choć czytelnik od początku zna tragiczny finał tej historii, nie sposób nie liczyć na inne zakończenie. W miarę postępu fabuły, Estela coraz bardziej zamyka się w sobie, a jednak jej wewnętrzny krzyk rozbrzmiewa niczym chór w greckiej tragedii. To sygnał biednych ludzi, walczących o przetrwanie w świecie pełnym społecznych nierówności, gdzie jedynie śmierć wydaje się sprawiedliwa. Powieść autorstwa Trabucco Zern jest głęboką refleksją nad bolesnym podziałem społecznym, który dzieli świat na tych żyjących dla siebie i tych poświęcających się dla innych. Emiliano Monge zauważa, że to książka z wyrazistym monologiem Esteli — kobiety posiadającej jedynie swój głos. Giuseppe Caputo, w "El Tiempo", chwali różnorodność twórczą Trabucco, podkreślając jej zdolność eksploracji wielu tematów: od pamięci przeszłości, poprzez debaty feministyczne, aż po indywidualne historie jako odbicie społeczeństwa. Roco Montes w "El País" docenia jej wyjątkowy styl oparty na obserwacji i refleksji, dodając, że jej twórczość odkrywa codzienność jako potencjalny koszmar dla najsłabszych. Mara Paredes w "The Objective" dostrzega, jak Trabucco rozwija napięcie, przedstawiając odwieczną walkę klas, a Fernanda Melchor opisuje tę opowieść jako wspaniały, przenikliwy portret ukrytej zgnilizny w pozornie dobrych rodzinach. Karina Sainz Borgo z "ABC Cultural" podkreśla, że książka prezentuje nowe spojrzenie na temat przemocy. Zdaniem Librera Méndeza, lektura tej powieści obowiązkowo wywołuje napięcie przypominające tradycyjną grecką tragedię.
