Ćwiczenia duchowe i filozofia starożytna

Ta książka jest najważniejszym dziełem Pierre'a Hadota, francuskiego filozofa i badacza starożytności, które powstawało przez wiele lat i stanowi esencję jego myśli na temat charakteru starożytnej filozofii oraz jej ogólnej natury. Hadot twierdził, że filozofowanie polega na wyborze sposobu, w jaki postrzegamy rzeczy, co wpływa na nasze podejście do nich. Zaznaczał jednak, że nie jest to obszar czysto teoretyczny. Filozofia początkowo była sztuką życia, a uczono się jej przez praktykę duchowych ćwiczeń, na której bazują dzisiejsze wykłady określonych doktryn. Zdaniem Hadota, istniał odwrotny porządek. Filozoficzne szkoły, takie jak epikurejczycy czy stoicy, propagowały określoną postawę życiową i mądrość, traktując teksty doktrynalne jako drugorzędne. Ich doraźna i praktyczna funkcja utrudniała tworzenie spójnych teoretycznych tekstów. W średniowiecznej chrześcijańskiej Europie, teoretyczna filozofia zastąpiła praktyczną, stając się narzędziem teologii, choć jako forma ćwiczenia duchowego przetrwała w klasztorach i u niektórych nowożytnych myślicieli. Innowacyjne idee Hadota radykalnie zmieniają nasze rozumienie filozofii, co sprawia, że nie można pominąć tego podejścia w obecnych rozważaniach na temat filozofii.