Cudzoziemiec niepożądany w polskim prawie o cudzoziemcach

Ta książka skupia się na jednym z kluczowych zagadnień w prawie dotyczącego obcokrajowców, mianowicie tzw. cudzoziemcach niepożądanych, czyli osobach, których obecność władze chcą uniknąć na swoim terytorium lub dążą do zakończenia ich pobytu. Problem ten stał się bardziej palący wraz ze wzrostem imigracji. W czasach PRL, kiedy Polska była krajem jednolitym narodowościowo, kwestia ta była marginalna, w latach 90. traktowana jako coś egzotycznego, jednak obecnie jest już znacząca. Mimo to, skala tego problemu nadal nie dorównuje sytuacji znanej z Europy Zachodniej od lat 70.

Prawo dotyczące obcokrajowców pełne jest różnorakich dylematów, które zasługują na uwagę i analizę naukową, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że współczesne państwa próbują minimalizować zagrożenia oraz maksymalizować korzyści wynikające z migracji. Problematyka obcokrajowców budzi zainteresowanie zarówno w doktrynie prawa administracyjnego i praw człowieka, jak i prawa Unii Europejskiej. Na polskim rynku wydawniczym dostępne są publikacje omawiające te zagadnienia z międzynarodowej perspektywy, koncentrując się na prawach obcokrajowca i procesach integracji europejskiej. Mimo cennego dorobku istnieje istotny niedobór publikacji dotyczących kwestii administracyjnych związanych z cudzoziemcami.

Z tego powodu, prezentowane w książce ujęcie z punktu widzenia prawa administracyjnego jest wartościowym wkładem w doktrynalną dyskusję. Taki sposób podejścia nie pomija jednak innych dziedzin prawa, szczególnie międzynarodowego prawa praw człowieka oraz prawa UE. Zostały one uwzględnione w kontekście ich wpływu na kształtowanie i egzekwowanie polskich przepisów dotyczących cudzoziemców.