Chusta babci

Ta literacka opowieść porusza temat przyjaźni, rozstania i poszukiwania przestrzeni, gdzie można zaszyć się z własnymi myślami. Gdy babcia wraca ze szpitala, w domu zbiera się cała rodzina. Atmosfera jest napięta, dorośli chodzą podenerwowani, dochodzi do kłótni, łez i ujadania psów. W tym zgiełku, dwójka dzieci pragnie znaleźć miejsce na spokojną refleksję. Chłód na balkonie oraz przeganianie z łazienki zmuszają ich do szukania coraz to nowych skrytek, aż w końcu odkrywają namiot utworzony z babcinej chusty.

Dzięki temu mogą wreszcie razem oddać się przemyśleniom. Marzą o łodziach, żonglerach, myślą o babci, donicach, życiu i śmierci, zastanawiając się nad sprawami, które są dla nich ważne, ale z którymi trudno im się dzielić z dorosłymi. Gdy po kilku dniach babcia umiera, dzieci czują się gotowe, by zmierzyć się z tą stratą i wiedzą dokładnie, co powinny robić.