Chłopiec z lasu

<p>Całkiem spora niespodzianka, Oczywiście na korzyść!</p><p>Niedawno czytałem „O krok za daleko” i mając wyrażać swoją opinie, nie byłbym zbyt łaskawy dla Cobena. Spodziewałem się zatem, że znów będę kręcił nosem. Właściwie już od pierwszych stron autor nawiązuje do swojej poprzedniej powieści, przypominając nam historię Simona Greene'a. I znów spotykamy jego okropną prawniczkę, której nie mogłem zdzierżyć. Serio…</p><p>I ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu, tym razem „Chłopiec z lasu” naprawdę mi się spodobał. Nie było to jednak łatwe w przypadku okropnej Hester Crimstein. Znakomita prawniczka, obdarzona niesłabnącą ripostą, jest jedną z głównych bohaterek powieści. O ile zupełnie nie przepadałem za tą postacią, która pojawiała się tak szybko jak znikała, o tyle nauczyłem dostrzegać pewne jej walory. Ze względu na jej przeszłość, w końcu zacząłem jej współczuć. Choć myślałem, że jest pozbawiona serca, poznałem osobę, która pomaga swojej rodzinie oraz jest lojalna jako przyjaciółka.</p><p>O ile w poprzedniej powieści śledztwo wydawało mi się chaotyczną sprawą bez ładu i składu, o tyle tutaj Coben oferuje dobrze skonstruowaną fabułę, przepełnioną zwrotami akcji. Młoda dziewczyna dwukrotnie zniknęła. Jeśli jej pierwsze zniknięcie było ukartowane, to drugie jest trudniejsze do zrozumienia. Naomie jest zastraszaną dziewczyną w szkole, a jej życie jest dalekie od sielankowego. Ale kiedy Wilde, facet, który jako dziecko został odkryty w lesie, niczym Tarzan, zostaje poproszony o odnalezienie dziewczyny, może trafić na historię, która go znacznie przerasta. Kiedy przepada drugie dziecko z klasy Naomie, wszyscy zastanawiają się, czy istnieje jakiś związek. I to zniknięcie wyznacza też scenę dla znacznie bardziej złożonej i wielowymiarowej historii. Ciężko jest streścić fabułę „Chłopca z lasu”, ponieważ dzieje się w niej zbyt wiele rzeczy na raz. Tytuł nawiązuje do Wilde'a, śledczego, ale historia tylko częściowo, bo głównie jest o zaginionej dziewczynie. Do tego dochodzą wszystkie tajemnice, które wychodzą na jaw z powodu tego zniknięcia.</p><p>„Chłopiec z lasu” to thriller, który czerpie wiele wątków ze współczesnej amerykańskiej polityki. Postać Rusty'ego Eggersa znacząco przypomina zarówno Trumpa, jak i Weinsteina - potężnych ludzi z potężnymi koneksjami i być może mających wiele do ukrycia. W każdym razie Coben uderza w interesujące tony.&nbsp;</p><p>Oczywiście „Chłopiec z lasu” ozdobiony jest licznymi haczykami. Na początku bardzo szybko myślisz, że wszystko masz rozgryzione, ale potem autorowi udaje się pokierować fabułę w nowych kierunkach i ujawnić nowe tajemnice, które nie są tym, czym wydawały się na początku. Powieść jest szczególnie przekonująca ze względu na głównego bohatera, Wilde'a, którego cały czas otacza coś mistycznego.</p><p>Dzięki tej powieści mogłem ponownie nawiązać kontakt z Harlanem Cobenem. Skłamałbym, gdybym napisał, że „Chłopiec z lasu” to wielka literatura. Nie, Coben pozostaje wierny sobie, jego zdania są zwięzłe i raczej proste. Ale jego fabuła była o wiele ciekawsza i lepiej skonstruowana niż poprzednia. Czapki z głów za koniec książki, zupełnie nie spodziewałem się tej rewelacji!</p>

Pod względem akcji, ta książka była doskonała, wciągnęła mnie bez reszty i wraz z kolejnymi kartkami byłam szalenie ciekaw dalszych losów przestawionych bohaterów! Dużo się działo przez cały czas. Kilka wątków nakładało się na siebie i łączyło, co sprawiało, że tempo nigdy nie spadało, wręcz przeciwnie, świetnie się bawiłam z "Chłopcem z lasu" wieczorami pod kocem z herbatą w ręku! <br> <br> Jestem emocjonalnym czytelnikiem. Uwielbiam łączyć się z postaciami, dzielić ich doświadczenia i być głęboko zainteresowana tym, co się z nimi stanie. Myślę, że może to być spowodowane tym, że dwie postacie, które śledzimy - Hester i Wilde - nie miały prawdziwego emocjonalnego związku z tajemnicą będącą osią tej historii - zaginionej dziewczyny i zaginionego syna lokalnych miliarderów. A na dodatek rodzice dziewczyny nie wydają się zbytnio przejmować tym, gdzie ona jest, a rodzice bogatego chłopca wydają się bardziej zainteresowani ochroną własnych sekretów. Postawa godna szczerej, rodzicielskiej i bezwarunkowej miłości, co? <br> <br> Coben bawi się wieloma wątkami, które wydają się od czasu do czasu rozpraszać uwagę czytelnika, może celowo aby zbić z właściwych tropów? Jeśli się je zignoruje i spojrzy pod spód, docierając do głównego przesłania książki - to mówiąc obrazowo - bardzo łatwo jest się domyślić, kto stoi za porwaniem. Coben układa jeden zwrot po drugim w końcowych kilku rozdziałach i jestem pewna, że nawet najbardziej bystrzy czytelnicy będą mieli trudny czas na dostrzeżenie wszystkiego, co nadchodzi u progu jej epilogu!<br> <br> Z dwóch głównych perspektyw, z których opowiadana jest historia, Hester była dla mnie niewątpliwie gwiazdą. To twarda, siedemdziesięcioletnia prawniczka, która nikogo nie chce słuchać. Wilde niestety nie był ani trochę tak interesujący jak myślałam, że może być po pierwszych stronach tej powieści;-) To chłopak , który został znaleziony w parku jako małe dziecko i nic nie pamięta z tamtego okresu. Jego okoliczności i tajemnicza historia są intrygujące, ale on sam czuł się trochę płaski, jak gdyby bez wyrazu. Zdecydowanie bardziej podobały mi się rozdziały Hester.<br> <br> "Chłopiec z lasu" to zdecydowanie nie jest zła lektura dla tych, którzy lubią akcję, dreszczyk emocji i trochę polityki. Mogę dać tej książce 4 gwiazdki, za mniej Coben pewnie by mnie znalazł i napisał kolejne morderstwo w tajemniczych okolicznościach;-)

Zdziczały i zaniedbany chłopiec zostaje znaleziony w lesie w okolicy New Jersey. Brak zgłoszenia o zaginięciu osoby u służb mundurowych. Nic nie wskazywało na to, skąd ten chłopak się wziął, jakby po prostu spadł z nieba. Dziś nadal jest bardzo zamknięty w sobie, zarabia na życie jako prywatny detektyw, a my mamy okazje śledzić jego niezwykłe losy w tej powieści<br> <br> Książka podzielona jest na trzy części. O ile ostatnia część zawiera pewną formę rozwiązania i czytelnik dowiaduje się, jak bohaterowie radzą sobie po wszystkim i co się z nimi stało od tamtego czasu, o tyle dwie pierwsze części zawierają właściwą treść. Nie chcę oczywiście niczego krytykować, ale jest przynajmniej jeden drobiazg, o którym mogę napisać. W pewnym sensie obie części zawierają odrębną historię, ale obie są ze sobą bardzo ściśle powiązane i tworzą spójną całość.<br> <br> Bohaterowie są bardzo indywidualni, szczególnie dwie osoby odgrywają główną rolę: Wilde i Hester. Wilde, niegdyś samotny chłopiec, którego przed laty znaleziono w lesie, większość czasu woli spędzać z samym sobą. Wydaje się introwertyczny, ale lubi też spędzać czas z kobietami, a dobro jednej z nich jest szczególnie bliskie jego sercu. Odnosząca sukcesy prawniczka gwiazda Hester ma bardzo zarozumiałą rolę do odegrania w tej książce i początkowo, zwłaszcza w pierwszej części powieści nie mogłam jej w ogóle kupić. Zrobiła na mnie wrażenie impulsywnej, niemal aroganckiej i trochę głupiej. Pod koniec książki jednak to ustąpiło i zaczęłam ją lubić.<br> <br> Trochę się zastanawiam, jak wybrano tytuł książki "Chłopiec z lasu". Oczywiście, że nawiązuje do Wilde'a, ale moim zdaniem Wilde niekoniecznie jest głównym bohaterem książki, a jego pochodzenie z lasu też odgrywa raczej niewielką rolę. Kto wie. W każdym razie, okładka książki jest po raz kolejny najwyższej klasy i również bardzo dobrze pasuje do treści. <br> <br> Uwielbiam ten zakręcony thriller, w którym niewiele jest takim, jakim się wydaje, z powolnym i fachowym ujawnianiem i wciągającej i trzymającej w napięciu narracji. Gorąco polecam. Oryginalna jak zawsze. Ekscytująco rozwinięta historia z momentami zaskoczenia. Świetny styl pisania, jak zawsze. Mogę dać pięć gwiazdek.

<p>Na Harlanie Cobenie zawsze można polegać. Jest po prostu mistrzem w swoim fachu, pisząc niesamowicie przemyślane thrillery. Za każdym razem jestem zachwycona, a thriller „Chłopiec z lasu” nie jest wyjątkiem. Dałam się ponieść od pierwszej strony książki, aż zatrzasnęłam książkę po przeczytaniu ostatniej strony. Styl pisania, sposób tworzenia historii, a następnie systematycznie rosnące napięcie, to jest to, o co chodzi w książkach Cobena.&nbsp;</p><p>Fabuła: W 1986 roku w lesie zostaje znalezione dziecko, które wydaje się, że mieszka tam samotnie od wielu lat. Wzbudza to ogromne emocje. Ale on nie jest dziki! Mówi, a nawet potrafi czytać i pisać, i wydaje się być w całkiem dobrym zdrowiu. Nie ma jednak żadnych wspomnień o swojej przeszłości, o swojej rodzinie, nawet o swoim imieniu. Nazywano go wtedy Wilde. W 2020 roku Wilde stał się człowiekiem żyjącym nieco na uboczu i enigmatycznym, ale i niezwykłym śledczym zdolnym do cudów, nawet jeśli jego metody pracy są niekonwencjonalne. Kiedy więc w krótkim czasie przepadają dwie nastolatki, zostaje wezwany, by znów zdziałać cuda.</p><p>Jak zawsze Coben podobnie jak jego bohater Wilde wie jak zaczarować w swoim fachu i dostarczyć historię, która dobrze przemawia i łatwo wchodzi do głowy, a której fabuła, oprócz wprowadzenia pewnego napięcia, porusza różne tematy, od szkolnego znęcania się po politykę, w tym potęgę finansów, portali społecznościowych i mediów... Nie sposób pozostać obojętnym na ciąg wydarzeń w tej książce i sposób, w jaki Harlan Coben każe nam się zastanowić, jak wyglądałoby nasze życie, gdyby można było zmienić coś w naszej przeszłości? Dokonując analogii, jaki byłby świat bez Hitlera i okropności, którym poddał Europę i świat w imię czystości rasowej, Coben pokazuje, jak wielu ludzi może zdecydować się na zachowanie wyborów, których dokonali w przeszłości, nawet jeśli wiedzą, że mogli wtrącić do więzienia niewinną osobę. Tak działają zawiłości władzy i to ona daje Ci chęć pozostania na piedestale, na który się wdrapałeś i z którego za nic nie chcesz zejść.</p><p>W „Chłopcu z lasu” pojawia się także wiele postaci, z których dwie mają osobowości równie różne, co ciekawe. Uwielbiałam Hester, wyrazistą prawniczkę specjalizującą się w sprawach karnych, która wie, jak wzbudzić szacunek, i Wilde'a, mężczyznę, który ma w sobie pewną tajemnicę. Niespodziewany duet do śledztwa, które jest bardziej skomplikowane niż się wydaje!</p><p>Na końcu wszystko miało sens, albo prawie wszystko. Niektóre rzeczy Coben chyba celowo pozostawił wyobraźni odbiorców. „Chłopiec z lasu” to na pewno książka, którą mogę polecić.</p>