Boska kolonia

Historia przenosi nas do XV-wiecznej Europy, prawdopodobnie do jednego z księstw we Włoszech. Młody człowiek z bogatej katolickiej rodziny doświadcza przerażającego snu o potępieniu: wędruje do piekielnych czeluści, gdzie odnajduje siebie samego, skazanego na wieczne męki pośród przestępców i grzeszników. W miejscowej pracowni malarza, który tworzy portrety jego rodziny, nabywa domowy ołtarzyk ukazujący scenę ukrzyżowania. Centralnym punktem tego dzieła są trzy krzyże, a wśród zgromadzonych postaci wokół umierającego Jezusa odnajduje siebie, swojego ojca oraz tajemniczego poetę z wieńcem laurowym. Lewa część ołtarza przedstawia niebo, a prawa piekło, co przypomina mu jego sen. Młodzieniec postanawia wyzbyć się wszelkich namiętności, chcąc uchronić się przed karą za swoje grzechy, jednak jego ojciec postanawia wysłać go do afrykańskiej kolonii. Tam styka się z nową kulturą, która jednocześnie go pociąga i przeraża z powodu swojego luzackiego podejścia do cielesności. Wciąż modląc się przed ołtarzem, poddaje się samowoli i umartwia, pragnąc zwalczyć swoje żądze, choć nie odnosi przy tym sukcesu. Poeta z jego snów prowadzi go przez różne epoki historyczne, ujawniając mu przykłady katastrof spowodowanych przez ludzi i podkreślając, że konfliktom źródłem jest ślepe zaufanie w niepodważalność naszych wartości. Czy młodzieniec zrozumie lekcję przekazaną przez poetę? Czy uda mu się zmienić swoje przeznaczenie? Powieść graficzna autorstwa Presla, bogata w odwołania do znakomitych dzieł literatury i sztuki, jak te autorstwa Dantego, Piero della Francesca czy Josepha Conrada, staje się poruszającą opowieścią o niszczeniu inności ze względu na brak zgodności z naszymi przekonaniami. Grzegorz Jankowicz

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.