Bóg tak chciał

Jak można zapomnieć o wydarzeniach, które nie dają się wymazać z pamięci? W grudniu 1969 roku w Gdańsku, podczas ponurej i deszczowej pogody, dwunastoletni Wołodia wraca z nabożeństwa do domu. Jak każdy chłopiec w jego wieku, myśli o rzeczach zwyczajnych: dziewczynach, filmie, który chciałby zobaczyć, oraz kolegach z sąsiedztwa. Nie jest jeszcze świadomy tragedii, jaka rozgrywa się w jego domu. Wchodzi do mieszkania w momencie, gdy jego matka jest ofiarą napaści seksualnej, a przestraszona siostra jest świadkiem tego dramatu. Bez namysłu, Wołodia sięga po broń ojca, wraca do pokoju i strzela, zabijając napastnika. Jednak w tej chwili ginie również coś w Wołodii – jego dzieciństwo, poczucie beztroski i znany mu świat znikają na zawsze. Pozostaje tylko pamięć, która będzie go dręczyć przez całe dorosłe życie.

„Bóg tak chciał” to przejmujące studium długotrwałej traumy, prowadzącej na skraj rozpaczy. Autor, Arkadiusz Gieszczyk, gdańszczanin mieszkający od kilku lat we Francji, ma szczególne upodobanie do literatury. Jego literackimi inspiracjami są J.C. Oates, Ewa Madeyska i Jacek Dehnel, a także twórcy literatury gatunkowej jak Arnaldur Indriason i Piotr Schmandt. W wolnym czasie Gieszczyk podróżuje rowerem po miejscach przesiąkniętych historią, mając przy boku swojego psa Freya. Jest miłośnikiem owczarków belgijskich rasy Tervueren, oksytańskiego wina oraz muzyki Pink Floyd.