Bajka o Lęku

W malowniczym miasteczku żyli członkowie rodziny Człowieczyńskich: mama, tata oraz piątka niezwykłych dzieci, noszących imiona Radość, Złość, Smutek, Wstręt i Lęk. Każde z dzieci było unikalne, obdarzone własnym charakterem i tak samo gorąco kochane przez rodziców.

Radość promieniała nieustającym entuzjazmem, Złość kipiała energią, Smutek często pogrążał się w zadumie, a Wstręt wykazywał przebojowość i doskonałą znajomość swoich upodobań. Lęk natomiast był tym, do którego trudno było się dostać. Rodzice zmagali się z próbą zrozumienia jego strachu i zamkniętej natury.

"Bajka o Lęku" narodziła się z poczucia bezradności, lecz również z przekonania, że możemy znaleźć drogę do zrozumienia lęku poprzez rozmowę. Dzięki temu możemy osłabić jego wpływ. To opowieść dla dzieci, które borykają się z nocnymi strachami i dla których niepokojące dźwięki prowadzą do ciarki na skórze. Również dorosłym ma coś ważnego do przekazania – zarówno tym, którzy lęk traktują z niechęcią, jak i tym, którzy go dobrze znają, ale brakuje im słów, by o nim mówić. To zachęta do tego, by skonfrontować się z Lękiem, gdyż jest on jedynie jednym z wielu ludzkich uczuć, których nie trzeba się obawiać.