Bacewicz. Życie w słowach i obrazach

Książka prezentuje szeroki wybór wcześniej niepublikowanej prozy autorstwa Grażyny Bacewicz. W 1944 roku, gdy przebywała w Grodzisku Mazowieckim po wydarzeniach związanych z powstaniem warszawskim, Bacewicz ukończyła opowiadanie zatytułowane "Czy to pan doktor Piotrowski?". Niedługo później, w 1958 roku, rozpoczęła pracę nad powieścią "O zaklinaczach dźwięków i szmerów", której niestety nigdy nie udało się dokończyć. Kolejna jej powieść, "Oporny hydraulik", powstała w 1964 roku. Grażyna Bacewicz była również autorką sztuki teatralnej "Jerzyki albo nie jestem ptakiem", którą w 1968 roku wystawił Edward Dziewoński w Teatrze Telewizji, a w tym samym czasie napisała kryminał "Sidła". W 1970 roku opublikowano jedyny przygotowany przez nią zbiór opowiadań "Znak szczególny", wydany przez wydawnictwo Czytelnik.

Przez całe życie Grażyna pisała liczne listy. Były one kierowane do różnych członków rodziny oraz przyjaciół, w tym do męża, profesora Andrzeja Biernackiego, brata Witolda Bacewicza, który po wojnie osiedlił się w Nowym Jorku, matki Marii Modlińskiej, a także siostry Wandy Bacewicz.

Korespondencja Bacewicz jest świadectwem jej filozoficznego spojrzenia na życie i umiejętności obserwowania rzeczywistości z dystansem. Zazwyczaj pisała w sposób skrótowy, dynamiczny i z poczuciem humoru, opisując różnorodne życiowe etapy i zmiany, takie jak czas narzeczeństwa, dramat wojenny, powstanie warszawskie oraz życie w powojennej Polsce.

Książka jest wzbogacona licznymi fotografiami pochodzącymi z rodzinnych archiwów, co dodaje osobistego kontekstu tym zapiskom.