As Soon as I Open My Eyes I See a Film. Experiment in the Art of Yugoslavia in the 1960s and 1970s

Gdy rankiem otwieram oczy, ujrzenie filmu przenosi mnie w przeszłość, będącą inspiracją dla książki opierającej się na pierwszej wystawie Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie z 2008 roku. To fascynująca podróż do kraju, który już nie istnieje, ale który stworzył istotny mit awangardowej sztuki w Europie Środkowej. Książka ukazuje, jak kino amatorskie rozkwitało w Socjalistycznej Federacyjnej Republice Jugosławii dzięki wsparciu publicznemu, silnie łącząc się ze sztukami wizualnymi. Pokazuje wzajemne wpływy między filmowcami a artystami z różnych dziedzin.

Jest to opowieść o twórczych eksploracjach na przecięciu sztuki modernistycznej oraz strategii postkonceptualnych i postminimalistycznych. Te jedyne w swoim rodzaju zjawiska artystyczne wyrosły na styku dwóch odmiennych światów – zachodniego kapitalizmu i wschodniego komunizmu – i mogły zaistnieć tylko w tamtej Jugosławii tamtego czasu. W książce ożywają postacie artystów z końca lat 60. i 70., w tym między innymi Goran Trbuljak, Tomislav Gotovac, Sanja Iveković, Dalibor Martinis i Marina Abramović.