Arab Jazz

"Arab Jazz" to wyjątkowa powieść, podobnie jak "Pulp Fiction" jest wyjątkowym filmem – zauważa "The Guardian". Autor przyznaje, że od zawsze marzył o stworzeniu książki, i pewnego dnia, pochłonięty pomysłem, po prostu zaczął pisać. Noir, jako gatunek literacki, oferuje mu możliwość odkrywania ukrytych prawd, czego nie można osiągnąć przez dokumentalistykę. Dokument pokazuje nowe aspekty rzeczywistości niczym lustro odbijające nieznane prawdy, podczas gdy powieść daje swobodę kreowania postaci, które nawiązują do rzeczywistości poprzez pryzmat fikcji. Tak właśnie było w przypadku jego "Arab Jazz", poprzedzonej dokumentem "Born again: nowi wyznawcy", poświęconym żydo-chrześcijańskim neofundamentalistom. We Francji autor docenia gatunek néo-polar, a jednym z jego największych twórców jest Jean-Patrick Manchette. Łączy on zwięzły styl z politycznym zacięciem, zawsze w subtelny sposób. Inspirację czerpie z tradycji hard boiled takich autorów jak Raymond Chandler i Dashiell Hammett oraz współczesnych, jak Ellroy, choć ich poglądy polityczne mogą się różnić. W tle tego wszystkiego jest dziedzictwo przedstawicieli XIX-wiecznej literatury zaangażowanej: Balzac, Zola i Dickens. Obecnie ta tradycja szczególnie rozwinęła się w nurcie kryminalnym, zwłaszcza we Francji, gdzie nouveau roman poszukiwał bardziej formalnych ścieżek w literaturze. Autor czuje się spadkobiercą tej bogatej tradycji społecznie zaangażowanej powieści, czerpiąc z niej inspirację dla swojej twórczości.