Alchemia

Jestem ogromną fanką twórczości Amandy Quick. Pisze ona o silnych kobietach, które mają swój rozum i plan na życie. Jej męscy bohaterowie są cierpliwi i uczą się radzić sobie z tymi niezależnymi kobietami. A wraz z tajemnicą i romansem zawsze pojawia się w jej powieściach humor, który uwielbiam. Nie inaczej jest w „Alchemii” - kolejnej udanej książce tej autorki.

Charlotte rozwinęła biznes, z którego utrzymuje siebie i swoją młodszą siostrę. Prześwietla życie potencjalnych mężów bogatych kobiet. Znalazła swoją niszę i nauczyła się czerpać z niej jak najwięcej. Jest zmuszona pracować, choć zwykle kobiety jej pochodzenia tego nie robią. Wspiera swoją siostrę i owdowiałą matkę jak tylko może. Ojciec zaprzepaścił rodzinny dobytek uprawiając hazard, a następnie zmarł pozostawiając kobiety prawie bez środków do życia.

Baxter St. Ives jest chemikiem, który pisze książki o chemii i opracowuje cały czas nowe produkty. Prowadzi swoje życie bardzo ostrożnie, ponieważ jest nieślubnym synem hrabiego. Ma młodszego przyrodniego brata, macochę i ciotkę, którym stara się pomagać jak tylko może. Wszyscy oni oczekują od niego, że będzie niezawodny, a jednocześnie zachowa godność i szacunek.

Charlotte i Baxter spotykają się i rozpoczynają wspólne śledztwo, aby dowiedzieć się kto zamordował kobietę, którą oboje znali. Prowadzi ich to do tajemnicy, która jest znacznie bardziej skomplikowana niż którekolwiek z nich mogłoby się spodziewać.

Jednocześnie poczucie fascynacji i wspólna sprawa przeradza się w bardzo silne wzajemne pożądanie. Przezwyciężają trudności i nawiązują skomplikowaną, ale na swój sposób uroczą relację. Próbują za wszelką cenę ukryć, to co czują do siebie, ale jak wiadomo - nie da się od tego kompletnie uciec. Można się tylko oddalić

Mając za sobą już kilka książek Amandy Quick, miałam pewne oczekiwania. Wiem, że jej pisarstwo jest wyśmienite i pasuje do epoki jaka porusza, więc pod tym względem wiedziałam, że będzie to książka udana. Bardziej bałam się schematyczności, jaką twórczość tej autorki niewątpliwie cechuje. Miałam wrażenie, że podąża ona tym samym charakterystycznym wzorem w swoich książkach, dlatego nie miewam często ochoty na to, żeby się za nie brać - inaczej szybko bym się nimi znudziła. Tym razem książka mnie zaskoczyła, bo wydawało mi się, że są w niej pewne nowe motywy, których do tej pory nie widziałam w twórczości Quick. Wydaje mi się, że choć zawsze w jej książkach była dobra równowaga między romansem a tajemnicą do rozwiązania, tak w tej do tego dochodzi ciekawa, wręcz awanturnicza przygoda. Jest to niewątpliwie ciekawa odmiana jak na dzieło tej autorki.

“Alchemia” to naprawdę pełna uroku i namiętności powieść. Zarówno Charlotte, jak i Baxter to silne charakterem i bardzo atrakcyjne postacie. Postacie drugoplanowe są doskonale przedstawione i bez nich fabuła nie mogłaby ruszyć nawet na krok do przodu. Jeśli lubisz romans z przygodą i tajemnicą, to książka „Alchemia” Amandy Quick z pewnością ci się spodoba.

Amanda Quick w swej książce „Alchemia” przychodzi z kolejną opowieścią o silnej kobiecie znajdującej się w tarapatach. Potrzebowałam czegoś lżejszego, coś co byłabym w stanie dość szybko przeczytać. Czy mogło być coś lepszego niż powieść romantyczna autorstwa jednej z moich ulubionych autorek romansów? Układ historii jest typowy dla Amandy Quick. Jednak pomimo tego, że czytałam już mnóstwo książek z podobnymi motywami i schematami, ta autorka zawsze sprawia, że jej historie są ciekawe, wciągające i bardzo zabawne.

Charlotte właśnie zatrudniła nowego pracownika, który ma jej pomóc w rozwiązaniu sprawy morderstwa. Nie wie jednak, że Baxter, o którym mowa, potajemnie przyjmuje tę rolę, aby dowiedzieć się, czy to ona nie popełniła rzeczonego morderstwa. Kiedy zdają sobie sprawę, że oboje wykonują tę samą misję, postanawiają połączyć siły i pracować razem. W tym celu wymyślają fałszywe zaręczyny, aby wyjaśnić ich nagłą bliską relację. Im więcej pracują razem, tym trudniej jest im ignorować rosnące między nimi pożądanie, a kiedy jedno z nich proponuje romans bez zobowiązań, nie mogą się powstrzymać od poddania się temu pomysłowi. Ale z czasem ich śledztwo staje się coraz bardziej skomplikowane, tak samo jak ich uczucia do siebie.

Czytanie tej książki sprawiło mi autentyczną, czystą przyjemność. Koncepcja na nią była dość zabawna i obiecująca. Historia, którą przedstawia Amanda Quick poprowadzona jest bardzo lekko i łatwo się czyta. Charlotte i Baxter to świetny duet: uwielbiam jej fantazję i spontaniczne zachowanie w kontraście do jego stabilniejszej, poważniejszej osobowości. Ale również bardzo podobało mi się, że okazjonalna głupota Charlotte była dobrze opanowana przez jej prawdziwie mądrą i zdecydowaną osobowość.

Ich romans działał jak dla mnie dość dobrze. Podobało mi się, że on żywi do niej bardzo głębokie uczucia, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Nawet nawet na odległość Baxter zawsze był opiekuńczy. Mieli dobrą chemię i zdecydowanie kibicowałam im jako parze. Pod koniec książki był moment, gdzie on porusza temat zakończenia ich romansu, wewnętrznie myśląc o małżeństwie, podczas gdy ona źle rozumie i myśli, że chce zakończyć ich zaangażowanie całkowicie. Byłam naprawdę podekscytowana tym konfliktem wynikającym ze zwykłego, ludzkiego nieporozumienia.

„Alchemik” Amandy Quick to całkiem zabawna i przyjemna lektura. Centralny wątek (romans) miał ciekawą dynamikę i było kilka naprawdę ciekawych momentów między bohaterami. Poleciłabym ją każdemu, kto szuka historycznego romansu z nutką tajemnicy w tle.