27 śmierci Toby’ego Obeda

Objawy starzenia się mogą zaskakiwać swoją codziennością: wzruszamy się łatwiej, czujemy nieco archaiczną nostalgię, z sentymentem myślimy o dalekiej rodzinie, a nawet na widok trawy wyrastającej spod chodnika czujemy delikatną tkliwość. Pomaganie ptakom, kompostowanie resztek jedzenia z nadzieją, że posłużą jakiemuś zwierzątku – te drobne gesty składają się na obraz życia, które dokumentuje Katarzyna Sobczuk w swojej książce. Autorka analizuje pierwsze symptomy starzenia się, opisując momenty, kiedy zaczynamy inaczej odbierać siebie i otaczający nas świat. Katarzyna Sobczuk z rozmachem tropi tę powolną zmianę, badając znajome elementy, które sygnalizują starzejący się umysł i ciało. Zastanawia się, jak pogodzić się z rzeczą tak nieuniknioną jak starzenie się naszych rodziców i siebie samego. W jej esejach znajdziemy refleksje o rodzicielstwie, byciu dzieckiem starzejących się rodziców i roli, jaką pełni się w coraz dojrzałym wieku. "Mała empiria" unika klasycznych podejść psychologicznych czy naturalistycznych. Zamiast tego oferuje spojrzenie na codzienne, drobne doświadczenia, które odsłaniają przed nami niemal niezauważalne epifanie, składające się na całość naszego życia.