18 opowieści żydowskich. Tom 2

Drugi tom książki szczególnie podkreśla znaczenie okresu przedwojennego, jako czasu najbliżej utraconego życia, który jest jednocześnie najbardziej oddalony od groźby śmierci. Książka zawiera również elementy biograficzne, takie jak wojna i czas późniejszy, które wzbogacają portret bohaterów tej narracji.

To właśnie portretowanie postaci stanowi jeden z głównych wątków tej publikacji. Drugim, równie istotnym, jest przedstawienie miejsc ważnych dla bohaterów lub bohaterek, takich jak małe miasteczka, wsie czy duże miasta. Istnieje także trzeci poziom znaczenia, którym jest język. Autorzy posługują się autentycznym językiem opowiadaczy, starając się jak najwierniej oddać jego złożoność. Nie ma tu niepoprawnych form – wszystkie użyte wyrażenia były kiedyś w powszechnym użyciu. W tekstach można znaleźć zapomniane słowa i zwroty, takie jak: „klientura”, „przetak”, „preparatka”, a także przepisy na wykonanie szczotki ryżowej i koszernej macy.

Hanka Grupińska, kontynuując swoją pracę, ponownie podejmuje wysiłek przybliżenia życia polskich Żydów w okresie międzywojennym i ukazania trudności, z jakimi zmierzyli się ci, którzy przeżyli Holocaust w realiach powojennego "realnego socjalizmu".

Obie części, „12 opowieści żydowskich” oraz „18 opowieści żydowskich”, zasługują na szczególną uwagę czytelników, jak podkreśla Antony Polonsky, emerytowany profesor studiów nad Holocaustem z Uniwersytetu Brandeisa.