Wykluczeni

Bez względu na miejsce zamieszkania, jeśli jesteś intruzem na tej Ziemi, pozostajesz bez głosu. W książce Artura Domosławskiego, autor pokazuje, jak wygląda życie przegranych, bezbronnych i wydziedziczonych. W Kolumbii policyjne szwadrony śmierci zabijają niewinnych młodych mężczyzn z ubogich dzielnic, żeby poprawić statystyki wojenne i zyskać nagrody finansowe. W Brazylii właściciele małych sklepików zrzucają się na zabójstwa bezdomnych dzieci, które śpią na schodach kościoła. W okupowanej Palestynie miejscowym utrudnia się dostęp do życiodajnej wody i ogranicza możliwość zbierania deszczówki. W Mjanmie rozgrywa się ciche ludobójstwo Rohingjów, o czym mało kto na Zachodzie ma świadomość.

Notatki Artura Domosławskiego napełniają się przez lata opowieściami o brutalności i wykluczeniu. Razem z autorem podróżujemy do miejsc odległych o tysiące kilometrów – do Kolumbii, Brazylii, Meksyku, Palestyny, Egiptu, Sudanu Południowego, Kenii i Mjanmy. Każda z tych historii ukazuje nową formę cierpienia oraz zadawania bólu w XXI wieku. Po złączeniu tych opowieści odkrywamy wspólną, intymną więź, mimo że z pozoru mogą wydawać się różne. Bez względu na język, którym się posługujesz, w rękach Źli może cię pozbawić życia, zrównać z ziemią lub zdegradować do poziomu istoty niewiele znaczącej. Globalizacja pochłonęła nie tylko rynki finansowe, ale również biedę, rozpacz i śmierć.

Lektura tej książki to nie tylko moment refleksji czy wzruszenia. Domosławski nie pozwala na naiwne odczytanie. Czy odnajdujemy w tych opowieściach nasze ślady? Czy przypadkiem beztrosko wytyczane granice, z pozoru dalekie wojny i ścieranie się kultur nie prowadzą nas z powrotem do wygodnych miast Zachodu, takich jak Warszawa, Kraków, Gdańsk czy Wrocław? Szczególnie bolesne są sytuacje, gdy jedni wykluczeni wykluczają innych, jeszcze bardziej bezbronnych.

Artur Domosławski, wcześniej znany z pełnej pasji biografii Ryszarda Kapuścińskiego, podejmuje próbę kontynuacji misji swojego bohatera. Tym razem, na naszej rzecz, relacjonuje życie milionów ludzi zepchniętych na margines konsumpcyjnego świata, zmuszonych żyć w nędzy, mimo obfitości dookoła.

Jak podkreślił Zygmunt Bauman, potrzebujemy zarówno tej książki, jak i tego autora. Lidia Ostałowska, doceniła jego pracę, wskazując na jej wagę w naszych czasach.