Wyjarzmiona

Powieść przedstawia niezwykłą historię wiejskiej dziewczyny, Rozalki Balawender, która w 1831 roku, jeszcze jako biedne dziecko, przysięga sobie zemstę na paniczu. Piętnaście lat później znajduje się na skraju społeczeństwa, w luksusowych pantoflach i jedwabnej sukni, gotowa poślubić bogatego mężczyznę. Jakie wydarzenia doprowadziły ją do takiego postępu społecznego i jakie mroczne tajemnice ukrywa ten awans?

Niebanalna fabuła odkrywa przed czytelnikiem trudności pokonywane podczas wspinaczki po drabinie klasowej, przeplatając codzienny język polski z lubelską gwarą i wprowadzając realne postacie historyczne. To również głos na rzecz dyskusji o społecznych nierównościach i możliwościach wyrwania się z miejsca swojego pochodzenia. Powieść ta ilustruje siłę różnorodności oraz determinację do samorozwoju i zmiany.

W kontekście pierwszej połowy XIX wieku życie Rozalki zostaje wzbogacone przez nowe media i języki, które stają się dla niej narzędziem do osiągnięcia niecodziennego awansu. Wciągająca narracja Renaty Bożek, pełna niezwykłych wydarzeń, odzwierciedla nasze pragnienia przekraczania granic możliwego.

Karolina Felberg opisuje książkę jako odważną opowieść o chłopskiej córce szukającej lepszego życia w brutalnym świecie pełnym przemocy, której losy fascynują i zachwycają. Adam Leszczyński z kolei podkreśla autentyczność przedstawienia surowości i nędzy tamtych czasów, co czyni tę literaturę wyjątkową w polskim kontekście.