Wrócę po ciebie

Ethan jest trenerem personalnym/ psychoanalitykiem, który dzięki swojej niespotykanej charyzmie i niesamowitemu talentowi do motywowania innych, pomaga ludziom wyjść z niedoli. Jednak przy wszystkich dobrych radach, jakie daje swoim klientom, jego życie jest dalekie od ideału. Nie ma przyjaciół, rodziny ani stałych związków. Motywacja, która pchnęła go do zostania jednym z najlepszych nowojorskich psychologów, już dawno go opuściła i nie ma ochoty na nic. Choć nie chce się do tego przyznać, jego życie dryfuje gdzieś bez jego woli i nic nie jest tak jak być powinno.

Kiedy pewnego ranka budzi się z piękną rudowłosą kobietą u boku, Ethan stwierdza, że ma zanik pamięci. Trzydziestokilkuletni mężczyzna na próżno próbuje sobie przypomnieć wydarzenia z poprzedniego dnia. Kiedy zwleka się z łóżka i wychodzi z luksusowej łodzi, która służy mu za dom, nawet nie przypuszcza, że jego dzień będzie niezwykle bogaty w wydarzenia.

W jego biurze pojawia się nieznana dziewczyna, jego była miłość zaprasza go na niespodziewaną imprezę, spotyka dwie enigmatyczne postacie, a całość kończy się utratą części siebie. I to wszystko w przeciągu niespełna dwudziestu czterech godzin.

Wbrew wszelkim przeciwnościom losu Ethan znajduje się w niekończącej się pętli i wreszcie ma szansę nadrobić zaległości i naprawić niektóre aspekty swojego życia, zanim będzie za późno. Czy uda mu się wykorzystać tę szansę?

Jako że "Wrócę po ciebie" to pierwsza przeczytana przeze mnie książka Guillaume Musso, nie miałam pojęcia czego się spodziewać przed rozpoczęciem lektury. Na szczęście ta powieść zdołała mnie mocno zachwycić i uważam, że pochwały wobec tego autora mogą być jak najbardziej uzasadnione. Jego pomysły są równie doskonałe jak sposób konstruowania powieści i dobór słów. Ma bogaty, wyrafinowany i niepowtarzalny styl, który zdobył mnie już po kilku stronach. Jestem bardziej przyzwyczajona do "prostych" pisarzy, a jego niezaprzeczalne mistrzostwo językowe wniosło do mojego czytelniczego doświadczenia pewien powiew świeżości.

Na początku każdego rozdziału Guillaume Musso cytuje autorów, filozofów lub sławnych ludzi. Wybrane przez niego cytaty zawsze dodają "Wrócę po ciebie" tego "czegoś", gdyż zawsze w ciekawy sposób łączą się z treścią kolejnego rozdziału.

Autorowi udaje się rozpocząć swoją historię z hukiem, wprowadzając bohaterów, miejsca i kontekst, przy czym ekspozycja nie jest dosyć długa, ponieważ jednocześnie rozpoczyna akcję. Ponadto, aby nie obciążać początku swojej powieści, Guillaume Musso zdecydował się na wstawienie kilku rozdziałów z retrospekcjami pomiędzy te, podczas których rozgrywała się prawdziwa historia. W niektórych książkach czytelnik mógłby się pogubić, ale Guillaume Musso dba o to, by wszystko było jasne, określając na początku każdego rozdziału ramy czasoprzestrzenne.

Autor naprawdę ma dar do zaskakiwania czytelnika! Wiele razy zdarzało się, że byłam bardzo zaskoczona obrotem spraw. Tajemnica jest obecna w całej tej powieści i trzymała mnie w napięciu aż do końca. Nie mogłam jej odłożyć!

Ponadto łatwo przywiązałam się do bohaterów. Rozwój Ethana jako bohatera jest bardzo ciekawy. Z powodu prób, przez które przechodzi w ciągu swojego gorączkowego dnia, w końcu się zmienia i staje się lepszym człowiekiem.

Na początku powieści postać ta była wyniszczająca, zimna i wręcz wredna. Oczywiście zmiany, które w sobie wprowadza, nie dokonują się w ciągu kilku stron i uważam, że realizm tej ewolucji czyni ją jeszcze piękniejszą.

Ethan spotyka dwie postacie, które są tajemnicze i od razu wzbudziły moją ciekawość. Podczas gdy jeden reprezentuje los, drugi uosabia w zamian karmę. Te dwa pojęcia pojedynkują się przez całą powieść, gdy bohater szuka przyczyny, dla której cały dramat spada na niego.

Zakończenie "Wrócę po ciebie" bardzo mnie poruszyło. W przeciwieństwie do niektórych powieści, które mają idealne zakończenia, Guillaume Musso zdecydował się napisać stosunkowo smutne, ale bardzo wzruszające zakończenie. Udaje mu się nie popaść w banał, co mnie bardzo cieszy. Ból zakończenia powieści przyczynia się do tego, że tę książkę Musso zapamiętam na długo.

"Wrócę po ciebie" to świetna rozrywka dla wszystkich czytelników, którzy lubią wzruszające i tajemnicze historie. Dajcie się poruszyć tej niecodziennej historii…

Nie jest tajemnicą, że Guillaume Musso to jeden z moich ulubionych pisarzy, o ile nie jest moim osobistym numerem jeden. Historia "Wrócę po ciebie" jest typowa dla tego nietuzinkowego autora, nieco mistyczna i zawadiacka, ale mimo to bardzo dobrze się ją czyta. Musso udało się utrzymać ekscytujący opowieść, mimo powtórzeń, a bohaterowie są tak pokręceni, jak powinni być w takiej opowieści.

Ethan ma 23 lata, pracę, narzeczoną i przyjaciół. Całe jego życie jest zaplanowane. To inteligentny młody człowiek, ale samolubny i strasznie ambitny.

Pożera go obsesja karząca uciec mu od upokarzającego bycia biednym. Gardzi swoim życiem, rodziną i przyjaciółmi. Natrętne myśli o tym, że może stać się sławny, wskazują mu tylko jedną drogę: zostawić wszystko, „teraz albo nigdy”. Więc znika. Marisa, jego narzeczona i Jimmy, jego najlepszy przyjaciel, nie usłyszą o nim przez 15 lat...

Pięć lat później bezceremonialnie porzuca miłość swojego życia, Céline. Jego marzenie staje się faktem, awans społeczny zbliża się wielkimi krokami. Zostaje najwybitniejszym psychoterapeutą w Nowym Jorku. Całe dnie spędza na sprzedawaniu swoich recept na szczęście według zasad, których sam nigdy nie stosował.

Jest 31 października 2007, Ethan ma trzydzieści osiem lat. I właśnie rozpoczyna się najdziwniejszy dzień w jego życiu...

31 października Ethan budzi się z częściową amnezją. Ponownie widzi Céline, swoją porzuconą miłość, ale ona wychodzi za mąż… z innym. On również prowokuje samobójstwo Jessie, zdesperowanej nastolatki.

A o północy Ethan umiera. Trzy kule rewolwerowe trafiają w cel.

Dlaczego? Kto jest jego zabójcą?

Tego dnia Ethan przeżyje to dwukrotnie. I spróbuje zmienić bieg losu. Uwieść ponownie Celine. Zapobiegnie śmierci Jessie. Dowie się, kto chce jego śmierci. A jeśli to możliwe, uniknie śmiercionośnych kul.

W tle całej tej niezwykłej historii widzimy kwestionowanie istnienia przeznaczenia czy możliwości odkupienia w innym życiu popełnionych wcześniej win.

Bardzo spodobała mi się postać Ethana. Na początku miałam trochę kłopotów z jego charakterem, jest prawie nie do przełknięcia. Jednak wraz z postępem powieści ewoluuje, a jego skorupa pęka. Bardzo mnie wzruszyła jego historia, zwłaszcza w odniesieniu do Jessie.

Fabuła jest bardzo wciągająca. Ethan ma okazję przeżyć swój dzień i postąpić inaczej, by zmienić sytuację. To trochę taki wyścig z czasem. Oczywiście, gdy zmieniasz jeden element, to jest to efekt kuli śnieżnej, kolejne zdarzenia nie przebiegają w ten sam sposób.

W ogóle nie spodziewałam się takiego twistu. Ciężko było mi odłożyć książkę, gdy już ją zaczęłam. Guillaume Musso ma talent do trzymania uwagi czytelnika we wszystkich swoich książkach - i tutaj mu się również to udało. W ogóle nie spodziewałam się takiego zakończenia i o ile wtedy nie byłam zachwycona wynikiem, to w ostatecznym rozrachunku uznałam to zakończenie za bardzo piękne. Tak naprawdę wiele rzeczy mnie w tej powieści poruszyło, a niektóre przesłania uznałam za bardzo zachwycające.

Dla fanów Guillaume Musso "Wrócę po ciebie" jest nie do pominięcia. Pozostali mogą dać szansę - tylko, że miejcie na uwadze, że albo tego autora pokochacie, albo kompletnie się od niego odbijecie.

Powieści Musso były zachwalane ze wszystkich stron, więc postanowiłam wyrobić sobie własne zdanie. Jest to więc pierwsza powieść Guillaume'a Musso, którą przeczytałam.
Guillaume Musso zręcznie opisuje wizerunek psychologa i ulubieńca mediów, milionera, który osiągnął szczyt, ma kobiety, które ustawiają się u jego stóp i niczego mu nie brakuje. Jednak w rzeczywistości, za kulisami kamer i w życiu prywatnym, Ethan jest wypalony, pusty i samotny. Brakuje mu prawdziwych przyjaciół i tęskni za swoją jedyną miłością, Céline. Ma wszystko, a jednocześnie nic. Schronienie znajduje w szalonych wieczorach pokerowych, bierze narkotyki i ucieka od prawdy. Dopiero kiedy młoda dziewczyna strzela do siebie w jego gabinecie, Ethan zaczyna uważniej myśleć o życiu. Nie jest jeszcze za późno, by zmienić jego życie. Ale kiedy ta nowa perspektywa otwiera się przed nim, wszystko wydaje się zbyt późne. Ethan zostaje postrzelony... lecz budzi się rano i widzi, że wczorajszy dzień powtarza się od nowa. Czy uda mu się teraz przejąć kontrolę nad swoim życiem i sprawić, że wszystko będzie lepiej, czy też na koniec dnia znów umrze?
Autor stworzył pomysłową fabułę, która na początku wprawiła mnie w zakłopotanie z powodu przeskoków czasowych, ale z biegiem książki coraz bardziej mnie wciągała.
Bohaterowie są dobrze przemyślani i mają wiele do zaoferowania. Dowiadujemy się nie tylko wszystkiego o głównym bohaterze, ale także o ludziach, których Ethan zostawił w swoim życiu i o tym, jaki wpływ na ich życie mają działania Ethana.
Karma czy przeznaczenie? Co nas prowadzi w życiu? Pojawiają się pytania. Czy możemy wziąć nasze życie we własne ręce, czy też wszystko jest z góry przesądzone?
Książka nie kończy się źle, ale też nie najlepiej, czego można się było spodziewać. Do ostatniej sekundy ma się nadzieję, że bohaterom będzie się wiodło jak najlepiej, ale czy będzie to zakończenie, którego wszyscy oczekują, to się dopiero okaże.
Wspaniale napisana, skłaniająca do refleksji powieść. Książka, która skłania do wdzięczności za to, co się w życiu ma, i do zastanowienia się, czy pieniądze i władza są w życiu naprawdę wszystkim.

Ethan budzi się 31 października, nie pamięta, co robił poprzedniego wieczoru. W jego łóżku leży rudowłosa kobieta, jego samochód jest uszkodzony... Wiele pytań bez odpowiedzi. Podczas sesji w gabinecie młoda dziewczyna, popełnia na jego oczach samobójstwo. Jego kariera zostaje zniszczona w ciągu kilku godzin. Zaproszony na ślub swojej byłej dziewczyny, Céline, którą porzucił z dnia na dzień, mimo łączącego ich uczucia, czuje, że ona prosi go o interwencję w sprawie unieważnienia ślubu, ale on nic nie robi i wychodzi a tego samego wieczoru dowiadujemy się jeszcze, że Céline potajemnie opuszcza męża, by uciec sama. Ethan zaciąga dług w pokerze, zostaje pobity a w szpitalu trafia na lekarza, który wygłasza wykład na temat karmy, spotyka także dziwnego taksówkarza, który wydaje się wiedzieć wszystko o Ethanie i informuje go o sile przeznaczenia. W końcu, o północy, mężczyzna zabija go trzema kulami.
Ethan budzi się ponownie 31 października obok tajemniczej rudowłosej kobiety i szybko pojmuje, dzięki jej bliznom, że to nie był tylko sen. Postanawia zrobić wszystko, co w jego mocy, by nie umrzeć pod koniec dnia i zmienić sytuacje, które nie poszły najlepiej poprzednim razem.
Próbując ratować dziewczynę, która chce popełnić samobójstwo, popycha ją do ucieczki. Zostaje potrącony i dopiero w szpitalu uświadamia sobie, że ta dziewczyna jest córką jego pierwszej dziewczyny i byłego najlepszego przyjaciela, którego również porzucił w przeddzień własnego ślubu. Jednak zbiegów okoliczności jest coraz więcej i w końcu domyśla się, że chodzi o jego własną córkę, której istnienie było przed nim ukrywane. Odkrywa też, że ślub, na którym tym razem nie był, został odwołany. Niestety w końcu ktoś go morduje o północy, znowu.
Kiedy 31 października zaczyna się po raz trzeci, Ethan czuje, że to będzie jego ostatnie przebudzenie. Odkrywa, że rudowłosa kobieta jest po prostu wdzięczną byłą pacjentką, która zabrała go do domu z baru. Ethan wraca do baru i dowiaduje się, że poprzedniego wieczoru miał spotkanie ze swoim zabójcą. Następnie próbuje uratować swoją córkę Jessie, wbijając się własnym motocyklem pod samochód, który miał ją potrącić.
Dociera także do miejsca, gdzie miał się odbyć ślub Celine, a ona zostawiła mu tam list. Dwoje byłych kochanków w końcu spotykają się i postanawiają zakończyć swoje dni razem. Niestety to nie koniec ich zmagań z losem.
Podsumowując jest to bardzo przyjemna lektura, z dobrze skonstruowaną fabułą i wyrazistymi postaciami. Niektóre aspekty nie przekonały mnie tak bardzo jak inne, ale mimo to oceniam tę powieść pozytywnie. Nie zawaham się sięgnąć po kolejną powieść Guillaume'a Musso w najbliższej przyszłości.