Tupcio Chrupcio. Idę do lekarza

Oszaleć można z tymi meczami... od dwóch tygodni trwają Mistrzostwa Świata w piłce nożnej i mam wrażenie, że przez ten czas mam nie jedno, a dwoje dzieci w domu... ? Mój mąż wczoraj jednym okiem czytał bajkę dziecku, a drugim spoglądał na mecz i myślał, że wcale tego nie zauważę! Dziecko to najmniej przeszkadzało, zwłaszcza gdy tatuś niespodziewanie zaczął się cieszyć z gola ?. Uwielbiam moją rodzinę, jesteśmy zgraną drużyną i świetnie się uzupełniamy. Mąż często bierze na siebie wieczorna kąpiel naszego malucha, co daje mi chwile dla siebie po całym dniu stawania na głowie, aby ze wszystkim zdążyć. Wieczorem, gdy tylko czas na to pozwala, całą trójką czytamy bajki na dobranoc i Bóg mi świadkiem, że zdarza mi się wtedy szybciej zasypiać niż mojemu synkowi ?.  
 
Bajki dla najmłodszych dzieci cieszą się pewną sezonowością — to, co było popularne i na czasie jeszcze rok temu, obecnie ląduje w kącie i maluchy mają nowych idoli. Wspomniana prawidłowość nie dotyczy jednak książek Elizy Piotrowskiej. Polska autorka stworzyła postać Tupcia Chrupcia, małej myszki, która wraz ze swoją rodzinką mieszka przy łące na skraju lasu. Tupcio miewa rozmaite przygody – czasami  nie chce zjeść obiadu, innym razem boi się iść do lekarza, albo obraza się bez powodu na swoją młodszą siostrę, Mysię. Innymi słowy, tytułowy bohater książek Elizy Piotrowskiej prezentuje cechy, jakie z powodzeniem znajdziemy wśród wszystkich przedszkolaków. Wiek ten charakteryzuje się dużą dynamiką zmian, dziecko nabiera przekonania o swojej indywidualności, jednocześnie chętnie podpatruje inne maluchy i je naśladuje. Podobny mechanizm działa wobec bajkowych idoli, stad tak ważne jest, aby rodzic upewnił się, że jego dziecko spędzą czas w bezpiecznym towarzystwie. Postać Tupcia Chrupcia gwarantuje znakomitą zabawę i niesie za sobą walor edukacyjny – świadczy o tym, chociażby hasło, jakim promowane są książki Elizy Piotrowskiej przez wydawnictwo Wilga: „Wychowywanie przez czytanie”.  
 
Książki z Tupciem Chrupciem w roli głównej to nieskomplikowane historie, które niosą za sobą ważny przekaz i przede wszystkim dobrą zabawę. Publikacje mają zwykle 24 strony, choć kupowałam już nieco mniejsze książeczki z tej serii, zawierające naklejki czy zestaw minifarbek. Jeśli do tego dołączymy serial animowany, oparty o książkowe opowieści Elizy Piotrowskiej, to dziecko zyskuje możliwość znakomitej zabawy, połączonej z rozwojem aparatu mowy czy zdolności manualnych ?.  

W ubiegłym tygodniu byliśmy na szczepieniu na grypę w szpitalu i nie mogę powiedzieć, aby ta wizyta ucieszyła moją córeczkę... Wiadomo, igła w rękach pielęgniarki nie budzi pozytywnych skojarzeń, liczyłam również, że obecność ulubionego pluszaka mojej córeczki sprawi, że dziecko poczuje się bezpiecznej i raźniej w tej mało komfortowej sytuacji. Początkowo wypróbowałam sposób opisany w bajce Elizy Piotrowskiej, czyli... zachęciłam córeczkę, aby porozmawiała z innymi dziećmi w poczekalni. Parę chwil później zrobiło się gwarno, maluchy urządziły sobie w szpitalu prawdziwy plac zabaw na środku korytarza! Radość przerywana była tylko od czasu do czasu płaczem kolejnych, małych pacjentów. 
 
Tupcio Chrupcio to bohater książek Elizy Piotrowskiej pod tym samym tytułem. Mała myszka słynie ze swojego apetytu w zakresie odkrywania świata wokół niej – Tupcio Chrupcio ma oczy jak pięciozłotówki, gdy tylko widzi okazje do zabawy z innymi dzieci na placu zabaw. Czasami obraca się to przeciwko niemu, gdy chce się popisać i zaimponować kolegą... Tak właśnie było, gdy spadł z drabinki na placu zabaw i konieczna była wizyta w szpitalu. A ponieważ była to niedziela, Tupcio Chrupcio udał się wraz z mamą na SOR. To nigdy nie jest przyjemność ani dla dzieci, ani dla dorosłych, stad tytułowy bohater książek Elizy Piotrowskiej mocno  protestował, wskazując, że nic mu nie jest. Tupcio Chrupcio bał się lekarzy i pielęgniarek, szybko jednak okazało się, że opuścił Ośrodek Zdrowia nie tylko w dobrej formie, ale również z bandażem na łapce, którym już nazajutrz chciał się pochwalić przed kolegami w przedszkolu. Cały Tupcio Chrupcio ?  
 
Wypracowaliśmy w kilka rytuałów, związanych z czytaniem bajki na dobranoc. Po pierwsze córka sama przynosi to, co chce mieć przeczytane i początkowo wybór ten miał charakter losowy, a z czasem dotyczył przede wszystkim książki z małą myszką w roli głównej. Po drugie po przeczytanej bajce pytam moje dziecko, czego nowego dowiedziała się z przedstawionej opowieści i co jej się najbardziej w niej podobało. Czasami odpowiedź dotyczy samej historii, czasami ilustracji w książkach Elizy Piotrowskiej, najważniejsze jednak, że córeczka z dnia na dzień robi postępy, a jej odpowiedzi często mnie zaskakują! Nie ma lepszego sposobu na pobudzenie kreatywności niż literatura, zwłaszcza w odniesieniu do najmłodszych czytelników ?.