Trzy światy

Trzy kobiety, które różnią się wiekiem, temperamentem i poglądami, związane wspólnym miejscem zamieszkania w jednej kamienicy. Salomea, dawna diva operowa i prawdziwa osiedlowa jędza, nie ma złudzeń co do swojej wyższości nad innymi. Majka, rozwódka, która wciąż nie może pozbyć się tęsknoty za niewiernym byłym mężem, oraz Kaja, młoda buntowniczka pełna niekonwencjonalnych pomysłów. Te trzy różne światy stają przed pytaniem: czy mimo różnic znajdą wspólną płaszczyznę porozumienia? Czy wieczne starcia pokoleń ustąpią miejsca zrozumieniu i empatii?

„Trzy światy” to opowieść o nieprzewidywalnych zawirowaniach życia i o tym, że warto walczyć o siebie, niezależnie od pojawiających się przeszkód. Czasami możliwe jest znalezienie pomocnej dłoni.

Pewnego słonecznego dnia Kaja usiadła na ogromnym głazie za bramą, obserwując ludzi wchodzących i wychodzących z budynku komendy. Wygrzewając twarz w słońcu, próbowała unikać myśli. Okruszek, jej towarzysz, witał wszystkich machnięciem ogona. Kiedy Doman z troską zapytał, co się dzieje, Kaja postanowiła zagrać swoją rolę – spojrzała w słońce, wywołując łzy, a potem utkwiła wzrok w policjancie, starając się wyglądać na zrozpaczoną. Jego niepokój przerodził się w strach. W duchu Kaja cieszyła się, osiągając zamierzony efekt.