Trochę z zimna, trochę z radości

Książka autorstwa Kingi Sabak to zbiór opowiadań, które ukazują skomplikowany proces samoidentyfikacji głównej bohaterki. Od młodych lat boryka się ona z pytaniami o swoją tożsamość, które wywołują u niej nieustanne poczucie niepewności. Autorka ukazuje ten proces w sposób achronologiczny, co pozwala czytelnikowi na złożenie fragmentów życia bohaterki niczym puzzli. Zmagania te ilustrują codzienne traumy dorastania w społeczeństwie z jednoznacznymi, niepodlegającymi dyskusji zasadami. Sabak w prosty, lecz pełen emocji sposób opisuje momenty, gdy trzeba stawić czoło stereotypom i oczekiwaniom, na przykład wybierając odpowiednią toaletę czy dostosowując strój.

Eliza Kącka zauważa, że proza Sabak charakteryzuje się precyzją i pewnością, poruszając skomplikowane tematy dotyczące poszukiwania własnej tożsamości. Zdania w tej książce są mocne, wyraziste i nie boją się wyzwań, które stawia rzeczywistość. Autorka nie prowadzi opowieści do oczywistych puent, zamiast tego pozwala czytelnikowi na własne przemyślenia i refleksje, pozostawiając wiele kwestii otwartych.

W słowach Justyny Sobolewskiej, opowiadania Sabak unikają oczywistych zakończeń, a ich siłą jest autentyczny obraz wiejskiego otoczenia, w którym dorasta bohaterka Alex. W opowiadaniach znajdziemy cieple spojrzenie na ludzi z ich osobistymi porażkami i ukrytymi ranami, co tworzy kontrast w obrazowaniu tradycyjnych ról społecznych.

Renata Lis podkreśla, że ta książka nie próbuje udawać, iż życie jest łatwe do zniesienia. Bohaterka zmaga się z biedą, alkoholizmem i emocjonalnymi bliznami odziedziczonymi po rodzinie. Mimo wyzwań jakie stawia jej codzienność, bohaterka stara się odnaleźć równowagę między wiejską a miejską tożsamością oraz swoją nieheteronormatywnością. Sabak świadomie tworzy swoją opowieść, mówiąc "jestem" i wnosząc nową jakość do literatury debiutanckiej.