Ta druga

Młoda kobieta z prowincji, której codzienna praca polega na obsłudze stołówki w szpitalu, niespodziewanie wkracza w życie bogatego i znacznie od niej starszego lekarza, Carla. Początkowe zauroczenie szybko przeradza się w obustronną fascynację, mimo jego ugruntowanej pozycji życiowej i rodzinnej. Choć historia może wydawać się przewidywalna, autorka Therese Bohman prezentuje nam coś znacznie bardziej złożonego.

Bohman maluje wyraźny kontrast pomiędzy dwoma światami: zagubionej, szukającej sensu w życiu kobiety oraz mężczyzny, który zdaje się mieć wszystko pod kontrolą. Zagłębiając się w ich codzienność, poznajemy otoczenie, marzenia i różnice, które ich dzielą, obejmujące nie tylko status materialny, ale także pochodzenie i kulturowe uwarunkowania. Pomiędzy tymi stronami rozgrywa się opowieść, która choć zdaje się być prostą historią romansu, w rzeczywistości odkrywa przed nami głębsze społeczno-kulturowe problemy.

Postać kobiety, niemalże żywcem wyjęta z powieści Dostojewskiego, staje się narzędziem do badania klasowego podziału i ludzkiego pożądania. Bohman niewygodną otwartością stawia pytania dotyczące ról kobiet i mężczyzn we współczesnym świecie. Zastanawia się nad wpływem feminizmu, mody na parytety oraz sposobów wykluczania kobiet. Jej powieść, będąc odważnym głosem w konserwatywnej Polsce, prezentuje rozwój idei, które już zaczynają się degenerować.

Ta osobista historia młodej pisarki, która nie odnajduje się w nadmiarze życiowych wyborów i pracuje w szpitalnej kuchni, uwidacznia próbę odnalezienia się w świecie pełnym ograniczeń i sprzeczności. Paulina Małochleb ceni tę powieść jako nowatorską w polskim kontekście literackim, otwierającą nowe perspektywy i opowieści. Bohman każe nam zastanowić się nad ceną wolności, kwestionując granice moralności i kwestie, jakimi napędzani jesteśmy do walki o lepsze życie. Georgina Gryboś podkreśla, że w tej opowieści ujawniają się prawdziwie ludzkie ambicje, słabości oraz rezygnacja, co czyni ją dotkliwie realną i poruszającą.