Sztorm stulecia

Tytułowy "Sztorm stulecia" zagraża wybrzeżu Maine i mieszkańcy wyspy Little Tall podejmują środki ostrożności. Jedni uciekają na stały ląd, inni zostają i przygotowują się do działań ochronnych. Na wyspie dochodzi do brutalnego morderstwa. Sprawca zostaje, ale cela nie powstrzymuje Andre Linoge'a przed sprowadzeniem na wyspiarzy kolejnego nieszczęścia. I wkrótce zdają sobie sprawę, że nie mają do czynienia ze zwykłym mordercą. Ale czego chce Linoge?

"Sztorm stulecia" nie jest zwykłą powieścią Kinga, choć i tu wyraźnie można rozpoznać styl autora. King napisał tę historię wyłącznie na potrzeby serialu telewizyjnego, o czym informuje w niezwykle ciekawej i pełnej humoru przedmowie. Jest to zatem oryginalny scenariusz trzyodcinkowego serialu z 1999 roku.

Kiedy już przyzwyczaimy się do stylu, historię czyta się bardzo płynnie. Oczywiście, Stephen King i jego zamiłowanie do licznej obsady postaci i drobnej rozpusty dały o sobie znak. Nie jest to pełna akcji, szybko opowiedziana historia. King nie spieszy się, powoli budując narastającą złowieszczą atmosferę. Osobiście podobał mi się taki sposób narracji. Oczywiście nie brakuje tu brutalnych i makabrycznych momentów, ale nacisk położony jest raczej na konflikty społeczne. King ma do tego smykałkę, o czym świadczy już wiele jego wcześniejszych powieści.

Społeczność Little Tall zostaje wystawiona na próbę. Rzekomo aresztowany morderca Linoge prowadzi morderczą grę, kieruje mieszkańcami wyspy - swoimi zakładnikami - jak marionetkami, by w końcu zadać ostateczny, miażdżący cios. Co robi, czego żąda i dlaczego - to trzeba przeczytać samemu. Ze swojej strony mogę powiedzieć, że bardzo podobał mi się ten horror, nawet jeśli było w nim kilka nieścisłości, a także przewidywalnych momentów. Mroczny, złowieszczy nastrój, psychologiczne rozgrywki o władzę, pytania o sumienie - King oddaje to wszystko intensywnie i autentycznie.

Bardzo dobra historia, warta przeczytania, która przede wszystkim gwarantuje intensywne doznania umysłowe, a także daje do myślenia. Mimo drobnych nieścisłości, "Sztorm stulecia" zapewnia dobrą rozrywkę i przyprawia o dreszcze, zwłaszcza w ciemne i zimne jesienne wieczory.

Tytułowy "Sztorm stulecia" zagraża wybrzeżu Maine i mieszkańcy wyspy Little Tall podejmują środki ostrożności. Jedni uciekają na stały ląd, inni zostają i przygotowują się do działań ochronnych. Na wyspie dochodzi do brutalnego morderstwa. Sprawca zostaje, ale cela nie powstrzymuje Andre Linoge'a przed sprowadzeniem na wyspiarzy kolejnego nieszczęścia. I wkrótce zdają sobie sprawę, że nie mają do czynienia ze zwykłym mordercą. Ale czego chce Linoge?

"Sztorm stulecia" nie jest zwykłą powieścią Kinga, choć i tu wyraźnie można rozpoznać styl autora. King napisał tę historię wyłącznie na potrzeby serialu telewizyjnego, o czym informuje w niezwykle ciekawej i pełnej humoru przedmowie. Jest to zatem oryginalny scenariusz trzyodcinkowego serialu z 1999 roku.

Kiedy już przyzwyczaimy się do stylu, historię czyta się bardzo płynnie. Oczywiście, Stephen King i jego zamiłowanie do licznej obsady postaci i drobnej rozpusty dały o sobie znak. Nie jest to pełna akcji, szybko opowiedziana historia. King nie spieszy się, powoli budując narastającą złowieszczą atmosferę. Osobiście podobał mi się taki sposób narracji. Oczywiście nie brakuje tu brutalnych i makabrycznych momentów, ale nacisk położony jest raczej na konflikty społeczne. King ma do tego smykałkę, o czym świadczy już wiele jego wcześniejszych powieści.

Społeczność Little Tall zostaje wystawiona na próbę. Rzekomo aresztowany morderca Linoge prowadzi morderczą grę, kieruje mieszkańcami wyspy - swoimi zakładnikami - jak marionetkami, by w końcu zadać ostateczny, miażdżący cios. Co robi, czego żąda i dlaczego - to trzeba przeczytać samemu. Ze swojej strony mogę powiedzieć, że bardzo podobał mi się ten horror, nawet jeśli było w nim kilka nieścisłości, a także przewidywalnych momentów. Mroczny, złowieszczy nastrój, psychologiczne rozgrywki o władzę, pytania o sumienie - King oddaje to wszystko intensywnie i autentycznie.

Bardzo dobra historia, warta przeczytania, która przede wszystkim gwarantuje intensywne doznania umysłowe, a także daje do myślenia. Mimo drobnych nieścisłości, "Sztorm stulecia" zapewnia dobrą rozrywkę i przyprawia o dreszcze, zwłaszcza w ciemne i zimne jesienne wieczory.

Straszliwy sztorm uderza w wyspę Little Tall i jej społeczność odcinając ją od reszty świata na kilka dni. Ale oprócz naturalnych elementów burzy, coś jeszcze uderza w populację Little Tall: zabójca, wyposażony w specyficzną laskę, rozsiewa śmierć i ból, prawie niemożliwy do powstrzymania, dopóki przerażona społeczność nie zdecyduje się stawić mu czoła. Ale zabójca ma plan i niepokojącą prośbę, która zmusi wszystkich do spojrzenia w głąb swojej duszy...

"Sztorm stulecia" to scenariusz thrillera napisany na potrzeby serialu telewizyjnego i ze względu na jego strukturę, na początku trochę trudno było mi się w niego wciągnąć. Ale po około 50 stronach byłam już zdecydowanie pochłonięta opowieścią, której intensywność momentami równała poziomem do "Outsidera" czy też "Pana Mercedesa". Historie rozgrywane w zamkniętym środowisku, to od zawsze jedne z moich ulubionych. Może wynika to z moje dawnej fascynacji powieściami Agaty Christie, która zwykła w swoich kryminałach ograniczać pole akcji. Także wyspa podczas sztormu to zdecydowanie moja działka. Co mogę napisać o Andre Linoge? Dla mnie jest on jednym z najstraszniejszych czarnych charakterów Kinga. Linoge jest brutalny, sadystyczny i zdeterminowany, by osiągnąć swój cel... Zakończenie jest świetne i naprawdę nie mogę powiedzieć o nim zbyt wiele bez zdradzania go, więc idźcie i przeczytajcie!

Jedynym powodem, dla którego nie daję 5 gwiazdek, jest format scenariusza, który dla mnie był nieco rozpraszający, zwłaszcza podczas intensywniejszych scen, ale ogólnie rzecz biorąc, "Sztorm stulecia" to naprawdę świetna historia!

Straszliwy sztorm uderza w wyspę Little Tall i jej społeczność odcinając ją od reszty świata na kilka dni. Ale oprócz naturalnych elementów burzy, coś jeszcze uderza w populację Little Tall: zabójca, wyposażony w specyficzną laskę, rozsiewa śmierć i ból, prawie niemożliwy do powstrzymania, dopóki przerażona społeczność nie zdecyduje się stawić mu czoła. Ale zabójca ma plan i niepokojącą prośbę, która zmusi wszystkich do spojrzenia w głąb swojej duszy...

"Sztorm stulecia" to scenariusz thrillera napisany na potrzeby serialu telewizyjnego i ze względu na jego strukturę, na początku trochę trudno było mi się w niego wciągnąć. Ale po około 50 stronach byłam już zdecydowanie pochłonięta opowieścią, której intensywność momentami równała poziomem do "Outsidera" czy też "Pana Mercedesa". Historie rozgrywane w zamkniętym środowisku, to od zawsze jedne z moich ulubionych. Może wynika to z moje dawnej fascynacji powieściami Agaty Christie, która zwykła w swoich kryminałach ograniczać pole akcji. Także wyspa podczas sztormu to zdecydowanie moja działka. Co mogę napisać o Andre Linoge? Dla mnie jest on jednym z najstraszniejszych czarnych charakterów Kinga. Linoge jest brutalny, sadystyczny i zdeterminowany, by osiągnąć swój cel... Zakończenie jest świetne i naprawdę nie mogę powiedzieć o nim zbyt wiele bez zdradzania go, więc idźcie i przeczytajcie!

Jedynym powodem, dla którego nie daję 5 gwiazdek, jest format scenariusza, który dla mnie był nieco rozpraszający, zwłaszcza podczas intensywniejszych scen, ale ogólnie rzecz biorąc, "Sztorm stulecia" to naprawdę świetna historia!