Świtezianka

„Świtezianka” to liryczny epos autorstwa Adama Mickiewicza, który przenosi czytelników do malowniczych brzegów jeziora Świteź. Książka opisuje zawiły i skomplikowany romans między młodym myśliwym, który pełni funkcję strażnika lokalnych borów, a tajemniczą dziewczyną, której pochodzenie owiane jest tajemnicą. 

Podczas księżycowej nocy, dwoje kochanków spotyka się pod modrzewiem na brzegu jeziora. Oboje są zakochani, ale ich relacja jest pełna niedomówień. Kiedy myśliwy proponuje ukochanej, aby zamieszkała z nim, ona wyraża obawy dotyczące jego planów i uczuć wobec niej. Młodzieniec przysięga jej wierność, ale ta przysięga zostanie wystawiona na ciężką próbę, gdy pojawi się zjawa - dziewczyna z wody, oferująca bezpieczeństwo i miłość zupełnie różna od tej, którą obiecał swojej ukochanej. Młodzieniec, mimo początkowego oporu, poddaje się pokusie, łamiąc tym samym swoją przysięgę złożoną ukochanej. Gdy niemal dotyka dłoni wodnej nimfy, odkrywa, że to właśnie jego ukochana z lasu. Kobieta przypomina mu o konsekwencjach złamania przysięgi, a chwilę później znikają w głębinach jeziora. W następstwie owej tragicznej historii, duchy kochanków od tamtej pory nawiedzają jezioro Świteź. Dusza chłopca jest uwiązana w Modrzewiu, niemego świadka wielkiej miłości i złamanej przysięgi, gdzie cierpi męki, a zjawa dziewczyny tańczy w tym czasie po srebrzystej tafli jeziora.

„Świtezianka” to fascynujące studium miłości, zdrady i konsekwencji złamanych obietnic. Adam Mickiewicz barwnie łączy historię dwojga ludzi z elementami nadprzyrodzonymi, tworząc jednocześnie niezapomniane, baśniowe tło dla jednej z najbardziej znanych polskich legend.