Stan książek
Nasze książki są dokładnie sprawdzone i jasno określamy stan każdej z nich.
Nowa
Książka nowa.
Używany - jak nowa
Niezauważalne lub prawie niezauważalne ślady używania. Książkę ciężko odróżnić od nowej pozycji.
Używany - dobry
Normalne ślady używania wynikające z kartkowania podczas czytania, brak większych uszkodzeń lub zagięć.
Używany - widoczne ślady użytkowania
zagięte rogi, przyniszczona okładka, książka posiada wszystkie strony.
Sport. Jazda konna
Masz tę lub inne książki?
Sprzedaj je u nas
Ponad pięć tysięcy lat temu, na rozległych obszarach rozciągających się między Dniestrem a Donem, a także być może na północy Kazachstanu, doszło do niezwykłego sojuszu pomiędzy człowiekiem a koniem. Nie było to łatwe osiągnięcie, ponieważ koń dotychczas pełnił rolę zdobycza, której szybkość i siła czyniły go trudnym do schwytania. Z kolei myśliwy, mimo że znacznie mniejszy od swojego nowego towarzysza, rozumiał niebezpieczeństwa związane z bliskością potężnych kopyt i zębów konia. Ta obustronna ostrożność oraz respekt doprowadziły do wzajemnego szacunku, ale to wspólna fascynacja nieznanym światem naprawdę scementowała tę więź.
Początkowo konie wykorzystywano przede wszystkim do zadań wykonywanych wcześniej przez bydło o powolnym tempie, czyli ciągnięcia wozów. Jednak ich ogromna szybkość szybko stała się powodem, dla którego tradycyjne wozy zostały zastąpione bardziej nowoczesnymi konstrukcjami. Najpierw pojawiły się czterokołowe, a następnie znacznie bardziej zaawansowane dwukołowe rydwany, które w krótkim czasie stały się integralną częścią armii starożytnych cywilizacji. Chęć ludzi i koni do nieustannego doskonalenia swoich umiejętności i współzawodnictwa przyczyniła się do rozwoju technologii w zakresie budowy rydwanów i uprzęży. Wyboru koni dokonywano z wyjątkową starannością, preferując te z dłuższymi nogami, lepszą współpracą w zaprzęgu i odwagą. Wynikiem tych zmian były w końcu wyścigi rydwanów, które pasjonowały ludzkość przez całe wieki.
Wybierz stan zużycia:
WIĘCEJ O SKALI
Ponad pięć tysięcy lat temu, na rozległych obszarach rozciągających się między Dniestrem a Donem, a także być może na północy Kazachstanu, doszło do niezwykłego sojuszu pomiędzy człowiekiem a koniem. Nie było to łatwe osiągnięcie, ponieważ koń dotychczas pełnił rolę zdobycza, której szybkość i siła czyniły go trudnym do schwytania. Z kolei myśliwy, mimo że znacznie mniejszy od swojego nowego towarzysza, rozumiał niebezpieczeństwa związane z bliskością potężnych kopyt i zębów konia. Ta obustronna ostrożność oraz respekt doprowadziły do wzajemnego szacunku, ale to wspólna fascynacja nieznanym światem naprawdę scementowała tę więź.
Początkowo konie wykorzystywano przede wszystkim do zadań wykonywanych wcześniej przez bydło o powolnym tempie, czyli ciągnięcia wozów. Jednak ich ogromna szybkość szybko stała się powodem, dla którego tradycyjne wozy zostały zastąpione bardziej nowoczesnymi konstrukcjami. Najpierw pojawiły się czterokołowe, a następnie znacznie bardziej zaawansowane dwukołowe rydwany, które w krótkim czasie stały się integralną częścią armii starożytnych cywilizacji. Chęć ludzi i koni do nieustannego doskonalenia swoich umiejętności i współzawodnictwa przyczyniła się do rozwoju technologii w zakresie budowy rydwanów i uprzęży. Wyboru koni dokonywano z wyjątkową starannością, preferując te z dłuższymi nogami, lepszą współpracą w zaprzęgu i odwagą. Wynikiem tych zmian były w końcu wyścigi rydwanów, które pasjonowały ludzkość przez całe wieki.
