Śpiewnik szabatowy. Przybywaj Oblubienico

Lecha Dodi: Oto nasz hymn witający Szabat, śpiewany z wielkim wzruszeniem w piątkowy wieczór. Inspiracją refrenu, „Boi Kala! Przybywaj Oblubienico!”, jest talmudyczna historia o świątecznym przywitaniu Szabatu przez mędrców. Rabi Chinina wyruszał na spotkanie ze świętym dniem mówiąc: „Pójdźmy, wyjdźmy naprzeciwko Szabatu Królowej!”, z kolei rabi Janaj zakładał szabatowe szaty, wzywając: „Boi Kala! Boi Kala!”.

Hymn ten został skomponowany przez szesnastowiecznego kabalistę Szlomo Halewi Alkabeca z Safed, a litery początkowe każdej zwrotki tworzą jego imię. „Mój ukochany” w hymnie może odnosić się zarówno do Boga, jak i do osoby towarzyszącej w powitaniu Oblubienicy, czyli Szabatu.

Wprowadzenie hymnu do modlitewnika zawdzięczamy Arizalowi, co sprawiło, że stał się on nieodłącznym elementem piątkowych nabożeństw. Żydzi sefardyjscy tradycyjnie wykonują go na melodie, które są starsze niż sam tekst, podczas gdy w społecznościach aszkenazyjskich słyszy się wpływy niemieckich i polskich pieśni ludowych.

W tradycji żydowskiej każdy dzień tygodnia, poza Szabatem, ma swojego towarzysza: pierwszemu i czwartemu dniu towarzyszą światło i ciała niebieskie; drugiemu i trzeciemu – stworzenie wód i mórz; piątemu i szóstemu – życie w wodzie i na lądzie. Szabat, będąc bez partnera, otrzymał od Boga obietnicę, że to Żydzi będą jego towarzyszami, jak pan młody witający swoją narzeczoną.

Według Szaar hakawanot, podczas ostatnich słów hymnu powinniśmy zwrócić się ku zachodowi, skłaniając się w kierunku „Wejdź Oblubienico”. To przypomina nam, że Boska Obecność również pochodzi z zachodu i że podczas Szabatu otrzymujemy dodatkowy wymiar duchowy.

Przejście z codzienności do świętości Szabatu symbolizuje duchowe wyzwolenie narodu żydowskiego i Szechiny. Lecha Dodi jest naszą nadzieją na przyszłość, kiedy nawet dni powszednie będą naznaczone szabatową świętością. Niech ten hymn napełni każde żydowskie domostwo radością i celebrowaniem obecności Szabatu, Oblubienicy Izraela.