Sokół. Opowieść o miłości do ginącej przyrody

Ta książka, uznawana za arcydzieło prozy XX wieku, urzeka swoją intensywnością i magicznością, czyniąc z obserwacji ptaków niemal święty rytuał. Jak zauważył Robert Macfarlane, nie sposób się od niej oderwać po lekturze. Andrew Motion opisuje ją jako połączenie gwałtownej pasji z niezwykłą czułością. Dziennik "Guardian" dostrzega w niej przepiękne przykłady lirycznego pisarstwa przyrodniczego. "Times Literary Supplement" uważa ją za inspirację dla przyszłych autorów oraz wspaniały dar dla miłośników natury. "Independent" nazywa ją literackim mistrzostwem.

"Observer" podkreśla unikalność każdej frazy, które mają intensywność niczym rozbłyski magnezji. Natomiast "BBC Wildlife" uważa ją za jedną z najlepszych książek przyrodniczych w historii. Werner Herzog postrzega "Sokoła" niemal jako duchowe przeżycie, gdzie granica między obserwatorem a sokołem zaciera się do tego stopnia, że lektura tej książki jest obowiązkowa w jego szkole filmowej.

Autor, John Alec Baker, urodził się w 1926 roku w Chelmsford w Essex, gdzie spędził większość swojego życia. Inspirację do pisania czerpał z obserwacji ptaków na wiejskich terenach hrabstwa, zwłaszcza w okolicach Chelmsfordu i wybrzeża. Jego najbardziej znana książka, "Sokół", odmieniła sposób patrzenia i myślenia o ptakach i przyrodzie. Baker zmarł w 1986 roku, pozostawiając po sobie niezwykłe dziedzictwo literackie.