Siła miłości. Syndykat. Tom 3

Witajcie moliki
Zakochałam się....
Ani Anioł ,ani Diabeł,(mimo iż uwielbiam ich bardzo),nie spowodowali aż takich emocji jak zrobiła to historia Leny i Grzegorza
To co autorki zrobiły w tej części doprowadziło mnie nie raz do takiej desperacji, że jakbym mogła to bym zrobiła komuś krzywdę.Na szczęście chłopaki w książce zrobili to za mnie ..
Krzywda,dużo krzywdy spotkało Lenę, lecz ONA mając u swojego boku Grzesia być może kiedyś będzie umiała wyjść na prostą.
Oprawcy ją zniszczyli, złamali, skrzywdzili,ale On ją uratował i to ON jest dla niej siłą, która wyniesie ją na powierzchnię. PROBLEM jest tylko taki,że Glista uważa się za człowieka bez serca z pustką na piersi,który nie zasługuje na nic ,a już na pewno nie zasługuje na kobietę młodszą o 13 lat.Kobietę, która sprawia ,że coś zaczyna się w tej pustce dziać, coś ciepłego,coś ulotnego,coś nieprawdopodobnego.
Czy w takim świecie gdzie rządzi syndykat ,gdzie na każdym kroku czai się niebezpieczeństwo jest szansa na miłość???Gabriel I Daniel udowodnili,że tak ,ale czy Glista to zrozumie???Ma chronić siostrę, więc nie ma czasu na miłość, tylko dlaczego ciągle myśli o Czerwonej Rucie???
No cóż, jeżeli poprzednie części wywołały we mnie ekscytację i radość z czytania to ta historia pochłonęła mnie całkowicie i spowodowała że nie byłam w stanie oderwać się od niej nawet na chwilę. To co przeżyła Lena jest straszne i czytanie tego powodowało ból i łzy.Ale ja wiem, że to jest książka i wiem, że to jest historia ,Ale wiem też ,że te autorki potrafią wydobyć z czytelnika takie emocje ,że masz ochotę wejść do książki i spuścić komuś łomot ,tak jak robił to Grzegorz na oprawcach Leny . To jest historia o silnym uczuciu ,które pojawiło się znienacka, które okazało się być tak mocną siłą, że spowodowało iż dwójka ludzi ,którzy byli tak pokiereszowani przez los odnalazła drogę do siebie.Kocham tych bohaterów za to jacy są, że nie ukrywają ani tego kim są, ani tego co robią.A zrobią wszystko aby ochronić swoje kobiety,bo Syndykat się nie pier#### ....Powrót chociaż na chwilę do Mata i Lillki był jak powiew tęsknoty...((Chyba kolejny raz będę musiała prostu przeczytać ich historię))A teraz boję sięgnąć po następne części niepewna tego co jeszcze autorki dla nas przygotowały ,ale bardzo mocno mnie ciekawi historia Agnieszki i Gawrona🥹i czuję, że tam będzie grubo 🤭🤭🤭