Rajkowska. Przewodnik Krytyki Politycznej

Wyobraźmy sobie osobę, która po długiej podróży z Kijowa przybywa o 6:50 rano na warszawski Dworzec Centralny, przechodzi przez jego niechlujne podziemia i kieruje się ku Nowemu Światu. Nagle zatrzymuje się, aby przetrzeć oczy ze zdumienia. Przed nią wyrasta palma. A inna osoba codziennie podróżuje do pracy tramwajem, przejeżdżając przez rondo de Gaulle’a. Wsiada na tramwaj na Pradze, pokonuje most Poniatowskiego i nagle, podpatrując przez okno, widzi dziwny pień, który po chwili przeradza się w obraz tropikalnego krajobrazu, albo pejzażu Bliskiego Wschodu, albo Meksyku. To coś zupełnie obcego Warszawie, a jednak jest tutaj obecne. Palma miała działać jak film, miała potrafić kreować iluzję.

W momencie, gdy zaczynamy myśleć o byciu z kimś, wkraczamy na obszar polityki.

„Rajkowska. Przewodnik Krytyki Politycznej” to pionierska książka poświęcona twórczości jednej z kluczowych polskich artystek wizualnych ostatnich czasów, Joannie Rajkowskiej. Krytycy, antropolodzy i socjolodzy analizują w niej jej pracę, a sama artystka przedstawia swoje myśli na temat projektów – od ich koncepcji, poprzez realizację, aż po wywoływane reakcje. Czyni to zarówno w esejach, jak i rozmowach z Igorem Stokfiszewskim i Arturem Żmijewskim. Barwne ilustracje jej autorskich komentarzy tworzą żywą opowieść o sztuce i polityce.

Joanna Rajkowska, absolwentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, jest twórczynią filmów, instalacji oraz interwencji artystycznych w przestrzeni publicznej. Uznawana za jedną z najbardziej dyskutowanych polskich artystek współczesnych, zasłynęła projektami takimi jak „Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich” (2002) i „Dotleniacz” (2006-2007), które przyjęły formę rzeźb społecznych ulokowanych w Warszawie. Instalacje te prowokowały do obserwacji, pobudzały interakcje społeczne oraz inspirowały oddolne inicjatywy i debaty na temat przeszłości i pamięci miejskiej przestrzeni. W 2007 roku Rajkowska została wyróżniona Paszportem „Polityki” za „niezwykłe projekty realizowane w przestrzeni publicznej, za kierowanie uwagi na podróżującego po mieście człowieka”.