Przewóz

Czerwiec 1941 roku przynosi upalne dni i jasne noce, odbijające się w spokojnych wodach rzeki, która teraz dzieli dwa zwaśnione światy. Na jednym brzegu widać niemieckie wojska, ich stalowe kolumny czołgów i ciężarówek mkną przed siebie. Na drugim znajdują się Rosjanie, gotowi do obrony swojego terytorium. Nocami wiejski przewoźnik przemierza rzekę, przewożąc każdego, kto zapłaci za jego usługi.

W cieniu dramatycznych wydarzeń ukrywa się żydowskie rodzeństwo, marzące o dotarciu do Ziemi Obiecanej; ich schronieniem stała się stara stodoła, w pobliżu których leżą resztki zwierzęcych wnętrzności. Młodzi partyzanci, zafascynowani wojną jako formą przygody, wykonują rozkazy bez głębszego ich zrozumienia. Ich dowódca czeka na instrukcje, a w międzyczasie, przy butelkach bimbru, marzy o triumfie nad wrogami, który ma być krwawym i brutalnym.

Wszyscy gromadzą się wokół pewnej kobiety, której duma jest niemalże namacalna, mimo że siedzi bosa i harda. Upał wywołuje zamęt w głowach zebranych. Pośród tej scenerii pewien mały chłopiec obserwuje wszystko uważnie, zapisując w pamięci dźwięki nadlatujących samolotów i wstrząsy ziemi. Lata później, narrator próbuje zrekonstruować opowieść, której nigdy nie usłyszał od swojego ojca.