Przeorane miedze. Saga wiejska. Tom 4

Czwarty tom sagi wiejskiej, opartej na rodzinnej historii autorki, przenosi nas do Tynczyna, który przechodzi widoczne zmiany. Młodzież urodzona po Wielkiej Wojnie zaczyna wkraczać w dorosłe życie. Młode dziewczyny pełne tęsknoty za miłością, poszukują jej na wiejskich festynach, spoglądając z nadzieją na młodych mężczyzn przemierzających plac podczas odpustu. Ich serca oddają się często szybko i nieprzemyślanie, a w najlepszym przypadku rodzą się z tego tylko plotki. Tymczasem mężczyźni kierują swe myśli ku polityce, sfrustrowani niespełnionymi obietnicami rządu dotyczącymi reformy rolnej. Czują, że władza ich lekceważy, gdy policja zajmuje się błahostkami, jak sprawdzanie bud dla psów i malowanie studni na biało. Coraz głośniej zaczynają protestować przeciwko niesprawiedliwościom. Gdy zbierają obfite tego lata plony, nie dostrzegają jednak nadciągających złowrogich chmur. Początek września przynosi koniec znanego świata w Tynczynie. Wera zastaje wojnę w szpitalu, Lena podczas dojenia krowy, a Bogusia w kłótni z teściową. Życie, które wydawało się tak ważne, nagle traci na znaczeniu. Z fragmentów codziennego życia mieszkańcy muszą od nowa zbudować swoją rzeczywistość, co w czasach wojny jest wyjątkowo trudne. Autorka, Kasia Bulicz-Kasprzak, choć mieszka w mieście, ma głębokie korzenie na wsi. Jest właścicielką małego gospodarstwa na Zamojszczyźnie, gdzie z powodzeniem doi krowy i prowadzi ciągnik. Jej znajomość wiejskich upraw, odróżnianie zbóż jarych od ozimych, oraz tajniki upraw buraka cukrowego to tylko część jej doświadczeń. Fascynuje ją polska wieś, z jej unikalnym klimatem i relacjami międzyludzkimi. Jest nie tylko pisarką, ale też matką i gospodynią.