Przemeblowanie (w) wieczności. Wizje zaświatów...

Książka "Przemeblowanie (w) wieczności. Wizje zaświatów w polskiej poezji współczesnej" zajmuje się analizą i interpretacją poetyckich przedstawień zaświatów, obecnych w utworach powstałych po 1945 roku. Autor koncentruje się na świeckich wizjach zaświatów, rezygnując z włączenia wierszy, które, według takich badaczy jak Stefan Sawicki czy Maria Jasińska-Wojtkowska, można by zaklasyfikować jako religijne. W utworach stanowiących przedmiot tej analizy pojawia się nowy i doraźny system wierzeń oraz nadzieja eschatologiczna, która ma na celu przezwyciężenie wszechogarniającej człowieka ponowoczesnego pustki i nihilizmu, rozwijając się w ramach świata tekstowego. Prace te są nie tylko projekcjami społecznych światopoglądów, ale również indywidualnymi podejściami do poszukiwania Boga lub innej Siły Wyższej. Mogą być także próbą złagodzenia lęku przed śmiercią jako ostatecznym końcem, istnieniem bez perspektywy na dalsze trwanie. Ważne pytania zadawane w tej monografii dotyczą przede wszystkim przyczyn zagubienia oraz motywacji, które prowadzą do kreowania nowych wizji zaświatów w polskiej poezji od drugiej połowy XX wieku.