Prezydent Krakowa Mieczysław Kaplicki

Kaplicki, uważany za najwybitniejszego prezydenta Krakowa w okresie międzywojennym, zyskał uznanie dzięki swojej dalekowzrocznej wizji rozwoju miasta. Podobnie jak jego poprzednicy, Józef Dietl i Juliusz Leo, Kaplicki nie urodził się w Krakowie, a jego korzenie sięgały poza Polskę. Mimo to, jego wkład w polskość oraz zaangażowanie w sprawy narodowe były nieocenione. Służył w Legionach pod dowództwem Piłsudskiego, wnosząc istotny wkład w walkę o niepodległość Polski w 1918 roku. Jego zaangażowanie nie skończyło się na działaniach militarnych – aktywnie uczestniczył w odbudowie krakowskiego samorządu, ostatecznie obejmując jego kierownictwo w niezwykle trudnym okresie wielkiego kryzysu gospodarczego.

Reprezentując miasto w momencie, kiedy brakowało długoterminowego planu rozwoju i sytuacja finansowa była niepewna, Kaplicki podążał własną ścieżką. Charakteryzowała go wyraźna wizja, którą konsekwentnie wcielał w życie, balansując rozwój z utrzymywaniem dyscypliny budżetowej. Niezwykle sprawny organizator, cenił działania ponad słowa, co oddaje jego znane powiedzenie: „Ja na słowa nie liczę, lecz na czyny.” Jego podejście do zarządzania opierało się na konieczności długofalowego planowania oraz integracji miejskich struktur. Dzięki jego wysiłkom stworzono jedyny w epoce międzywojennej plan inwestycyjny dla Krakowa – dokument znany jako "Program inwestycyjny stoł. król. miasta Krakowa na okres 1937/38-1943/44," który objął wszystkie kluczowe zagadnienia dotyczące zarządzania miastem, a sam plan stał się znany jako plan Kaplickiego.