Polskie szkoły medyczne mistrzowie i uczniowie. Wybrane zagadnienia

Książka poświęcona polskim szkołom naukowym w medycynie to zbiorowe dzieło naukowców z Katedry Historii Medycyny na Wydziale Lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Chociaż publikacja nie obejmuje wszystkich dziedzin medycznych, stanowi przedsmak pełniejszego opracowania tego istotnego zagadnienia. Każda z opisywanych grup intelektualnych koncentruje się wokół jednej osoby, uznawanej za Mistrza w tradycyjnym znaczeniu tego słowa. Podejmując decyzję o przedstawieniu dorobku jednej osoby i jednego ośrodka, autorzy skupili się na tych, które zainicjowały szkoły wykraczające poza pierwotne idee badawcze.

Przykładem takiej działalności jest Henryk Fryderyk Hoyer, który przyczynił się do rozwoju polskiej szkoły pediatrycznej, zapoczątkowanej przez Macieja Leona Jakubowskiego. Jego wizja była szczególnie szeroka i dalekowzroczna. Analiza obejmuje sześć szkół w dziedzinie nauk podstawowych oraz cztery szkoły kliniczne. Wśród nauk podstawowych na czoło wysuwają się dyscypliny morfologiczne, szczególnie anatomię opisową i patologiczną. Szczególną uwagę zwraca się także na polską szkołę bakteriologii oraz znakomitą krakowską szkołę medycyny sądowej.

Z kolei w klinice podkreślono rolę Wiktora Feliksa Szokalskiego, pioniera nowoczesnej okulistyki w Polsce i we Francji. Publikacja przybliża również dokonania szkół ginekologicznej i psychiatrycznej. Mimo iż książka nie jest kompletnym opracowaniem tego tematu, stanowi ważny krok w kierunku bardziej wszechstronnego studium.