Polityka energetyczna Federacji Rosyjskiej...

Celem tej monografii jest analiza polityki energetycznej pomiędzy Federacją Rosyjską a Republiką Turcji w okresie od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku do końca drugiej dekady XXI wieku. Ten czas jest szczególnie interesujący dla relacji rosyjsko-tureckich, ze względu na upadek Związku Radzieckiego i zakończenie zimnej wojny, co zmusiło kluczowe państwa do przedefiniowania swoich pozycji na arenie międzynarodowej. Mimo że rozpad sowieckiego imperium oznaczał brak bezpośredniej granicy pomiędzy Rosją a Turcją, niestabilność w regionie Kaukazu oraz dominująca rola obu państw w tej części świata sprawiają, że pozostają one bliskimi geopolitycznymi sąsiadami. W XXI wieku, pod przywództwem Władimira Putina, Rosja zaczęła wykazywać wzmożone ambicje na globalnej scenie. Z kolei Turcja, rządzona od 2002 roku przez postislamską Partię Sprawiedliwości i Rozwoju, od 2005 roku zacieśnia swoją asertywną politykę zagraniczną. Odrodzenie potęgi Rosji i Turcji sprzyjało zacieśnieniu współpracy między tymi krajami, co widoczne jest zarówno w polityce, jak i gospodarce, z energetyką jako kluczowym obszarem współpracy.

Publikacja ta stanowi istotny wkład w badania nad relacjami rosyjsko-tureckimi, wskazując na strategiczne cele polityki energetycznej Rosji względem Turcji. Mimo ograniczonych własnych zasobów energetycznych, Turcja odgrywa coraz większą rolę w tranzycie surowców z wschodu na zachód. Współczesna polityka energetyczna obu państw stwarza szerokie możliwości współpracy, nawet pomimo licznych sprzeczności interesów. Zasoby energetyczne oraz ich transport stały się jednym z kluczowych elementów kształtujących nie tylko strategię wobec partnerów, ale również istotnym narzędziem w dyplomatycznych relacjach między państwami.