Piekło kobiet. Dziewice konsystorskie

"Piekło kobiet" to kolekcja esejów autorstwa Tadeusza Boya-Żeleńskiego, które zostały stworzone w 1929 roku. Autor nawiązuje do tematu aborcji oraz praw reprodukcyjnych kobiet, prezentując stanowisko obrońcy tych praw. Boy-Żeleński podkreśla brutalność prawa uniemożliwiającego zakończenie ciąży i przewidującego surowe kary dla kobiet, które zdecydują się na ten krok. Zwraca uwagę na życiowe sytuacje, w których radość macierzyństwa i możliwości zapewnienia godnego życia zarówno matce, jak i dziecku, są niemożliwe do osiągnięcia. Krytykuje przeciwników aborcji, wskazując na ich zainteresowanie jedynie prenatalnym życiem, z jednoczesnym ignorowaniem potrzeb dziecka i matki po porodzie. Mimo upływu czasu, felietony Boya-Żeleńskiego pozostają ważnym głosem w debacie na temat prawa do aborcji.

Z kolei "Dziewice konsystorskie" to zbiór esejów tego samego autora, który ukazał się także w 1929 roku. Tym razem Boy-Żeleński porusza kwestie związane z anulowaniem małżeństw oraz trudnościami wynikającymi z braku możliwości zawarcia cywilnego ślubu, co skutkuje niemożnością uzyskania rozwodu. Autor zwraca uwagę na niedostosowanie prawa do współczesności, a także obłudę niektórych duchownych. Ponownie występuje jako obrońca praw kobiet, które często cierpią z powodu nieudanych związków małżeńskich. Autor krytykuje biurokrację watykańską, wyszydzając absurdy, takie jak możliwość uzyskania zaświadczenia o dziewictwie w konsystorzu po odpowiedniej wpłacie, nawet w przypadku matek.