Państwo Boże. Tom 1-2

Święty Augustyn, żyjący w latach 354-430, był wybitnym filozofem i teologiem, który w znaczący sposób ukształtował myśl chrześcijańską. Początkowo skłaniał się ku manicheizmowi i był krytycznie nastawiony do chrześcijaństwa, jednak po przyjęciu chrztu w 387 roku rozpoczął drogę duchowej przemiany. Został kapłanem, następnie biskupem Hippony, a przez całe życie walczył z herezjami jako jeden z Ojców Kościoła. Jego intelektualny wpływ porównywalny jest jedynie z wpływem Świętego Tomasza z Akwinu, a przed czasami Tomasza Augustyn uważany był za najważniejszą postać kościelną swojego czasu.

W swoich poglądach Augustyn zaszczepiał elementy filozofii Platona i neoplatonizmu, jednakże odrzucił grecki racjonalizm i naturalizm. Postrzegał Boga jako nieskończonego stwórcę, który w swej łasce stworzył świat. Jego dzieło "Państwo Boże", składające się z 22 ksiąg napisanych w latach 413-427, nie tyle przeciwstawia, co wyraźnie ukazuje różnice pomiędzy doczesnym państwem świeckim a wiecznym Królestwem Bożym, które ma ostatecznie zatriumfować. Mimo że widoczny jest tu wpływ Platona i jego "Państwa", Augustyn swój esej opiera przede wszystkim na Piśmie Świętym.

Augustyna przemyślenia nie sprowadzają się do jednoznacznego utożsamienia Cesarstwa Rzymskiego z królestwem szatana, a Kościoła z państwem Bożym. Dla niego państwo Boże to raczej suma wszystkich dóbr na świecie, podczas gdy państwo świeckie nie jest automatycznie utożsamiane z królestwem zła.